Sprakeloos dankbaar

Foto gemaakt door lieve buuf Sinds ik de wietolie gebruik, in eerste instantie alleen voor de nacht, slaap ik als een blok. Maar vannacht ben ik ineens wakker, om drie uur. Met pijn, helaas. Ik neem een ‘snelle Oxy’, en die haalt wel de scherpe randjes er vanaf, maar de geest is helder, en er …

Zee van rust en stilte

Hathor Ik realiseer me dat het steeds stiller wordt op dit blog. Op dit moment vind zelfs ik het moeilijk om woorden te vinden voor het proces waarin ik mij bevind. En toch ga ik het proberen, om je zo mee te kunnen nemen in mijn wereld. Na de uitzending bij Prem kregen we nog …

De sleutel is Liefde

Schilder: Miranda de Groot Een paar dagen geleden schreef ik Donkere Nacht van het Lichaam. Ik had er een passende illustratie bij gezocht op internet. Als ik het net heb gepubliceerd, mailt lieve oud-collega M me en brengt de zeemeermin in herinnering die ze ooit voor mij schilderde. Ik pas het plaatje bij de blog …

Donkere nacht van het lichaam

Schilder: Miranda de Groot Donkere nacht van het lichaam: luisterversie Afgelopen winter schreef ik een aantal keren over de Dark night of the soul. Ik had het daarbij zowel over het boek dat ik toen aan het lezen was, als over de diepe ervaringen die ikzelf opdeed in die tijd. Ik schrijf ‘diepe’, omdat ik …

Scarabee en Sekhmet

Niet iedereen had de vreemde man in ons bed ontdekt. Hij was gelukkig niet echt, maar van handdoeken gevouwen 😉. Weer word ik wakker als het nog donker is; ik hoor de oproep voor het (eerste) ochtendgebed, maar ook balkende ezeltjes die in de berm staan van de weg waar de cruiseschepen langs aangemeerd liggen. …

Tussen hemel en aarde

Ik word wakker van het eerste zonlicht, dat naar binnen schijnt door de balkonramen van onze kamer. We hebben precies die kamer gekregen die we als voorkeur hebben gedroomd: zicht op de Nijl (als bonus zelfs aan twee kanten), een balkon en een groot tweepersoonsbed. De keuze bij het ontbijt is enorm: uiteraard het continentale …

Spiegelend bewustzijn

Voor mijn gevoel is de reis naar Egypte al begonnen. En ik hoop natuurlijk dat je met me gaat meereizen! Vandaag soort van de eerste etappe. Ik moet namelijk de medicijnverklaring van de huisarts gaan laten goedkeuren in Den Haag. Da’s voor mij, gezien mijn energie, best een pittige onderneming. Ik zal op m’n gemak …

Als je sterft zoals je leeft

Ik voel dat deze dagen iets fundamenteels in mij is veranderd. En ja, dat heeft álles te maken met de donkerte waar ik zondagmiddag in viel. Onverwacht, want ik was al uit die jaarlijkse onderwereldperiode gestapt. En toch ook weer niet onverwacht, omdat er maandelijks met Donkere Maan ook een onderwereldmoment is van een dag …

Thank Goddess it’s Friday

Het is nog geen tien kilometer rijden, en ik neem de route touristique terug naar huis. De heuvels van de Posbank op, zodat ik de zon kan zien ondergaan. Het is er rustig en doodstil. Beetje zoals in mijzelf. De uren ervoor heb ik besteed met een dierbare vriendin. Een klein rondje door het bos …

Windstilte van de Ziel

Terwijl ik op mijn bankje, met uitzicht op de eeuwig stromende IJssel ga zitten, moet ik ineens denken aan mijnheer De Uil van de Fabeltjeskrant: ‘Dag lieve kijkbuiskinderen!’ Want ja, zo voelt het soms (in heel positieve zin), dat jij mij leest. En een week niet schrijven brengt een licht schuldgevoel, dat ik -gelukkig- ook …