Gewoon goed samen

Als ik de stofzuiger heb opgeruimd, ga ik er eens lekker voor zitten. Een dagje alleen. Mijn drie mannen zijn naar The Hobbit 2, niet echt mijn genre. Toch kan ik mijn draai niet vinden. We zijn twee weken heel intensief samen geweest en eigenlijk mis ik ze gewoon. Om het in termen van mijn …

Robijnen regen

Ik zag gisteren twee flinke hopen afgevallen blauwe-regen-blad liggen en besloot dat het een mooie dag was om ze op te vegen. 'Dan misschien ook eerst even wat loszittend blad en takken langs de balkonreling meenemen', dacht ik nog. Daar stond ik dan, met hooggehakte laarzen en winterrokje, min of meer in de tuin te …

Geesten van mijzelf

Ik zie een man met grijs haar. En groeven langs zijn wangen en mond. Als ik reken, weet ik dat hij vijf tot tien jaar ouder zal zijn dan ik... Duh... Hij vertelt over een tijd die nog maar net achter mij lijkt te liggen. Maar als ik op mijn vingers natel, is het dertig …

De les van The Gringe

Zaterdag trapte ik in de val die 'shoppen voor Kerst' heet. Ik moest even een kerststukje halen, ging vervolgens twee keer een heel grote winkel door op zoek naar iets geschikts en rekende een half uur later chagrijnig -te veel- af. Ik had er de rest van de middag last van. De overdadigheid, de oppervlakkigheid, …

Dankbaarheid

Something old, something new

Mijn laatste kans dit jaar om door het beukenbos te fietsen grijp ik met beide handen aan. Ik trotseer de gure zuidenwind, die ik ofwel in mijn rechterzijde ofwel frontaal tegen mijn schrale wangen en lippen voel blazen. Mijn rok en maillot zijn evenwel warm genoeg, er is geen vrieskou in de lucht. Ik fiets …

Land van maretak en liefde

De eerste dag na Midwinter sta ik bijtijds op. Na het ontbijt gaan we wandelen, mijn voeten voelen het al. Als we de straat uit zijn, zien we de rij met populieren langs het kanaal. Dat is altijd een mooi gezicht, maar met Kerst in aantocht helemaal toepasselijk. De populieren worden namelijk elk jaar meer …

Verleden, heden en toekomst onder handbereik

Wat een bijzondere week was het. Zo een die alleen aan het einde van het jaar kan bestaan. Voor mij in ieder geval wel. Maandag begon nog gewoon. Werken en ’s avonds tot mijzelf komen tijdens paardrijden. Wel was ik heel erg onder de indruk van die enorm grote volle maan. Een volle maan die …

Aards luisteren

In De hemel aan het aanrecht schreef ik al over mijn training Intuitieve ontwikkeling. Vandaag is alweer de laatste bijeenkomst van het eerste deel. Dat ik er nauwelijks over heb geschreven, heeft te maken met een lichte vorm van schuchterheid. Ik denk namelijk (daar ga ik alweer, ik denk te weten wat anderen vinden) dat …

In het oog van de orkaan

Op dagen als vandaag, in drukke weken als deze, voelt het een kort moment onhandig om een afspraak als vanavond te hebben. Zeker als vanmorgen ook nog eens blijkt dag ik de privé-agenda niet heb afgestemd op de werkversie en rond vier uur in theorie op twee plaatsen tegelijk moet zijn. Als ik het echter …