Spinnen, onkruid en de wekker

Na de lunch loop ik de achtertuin in, waar de herfstzon schijnt. Om op een zonnig plekje te kunnen gaan zitten, kan ik twee dingen doen. Met mijn hand voor mij uit de grote spinnenwebben wegduwen, of eronderdoor kruipen. Ik besluit tot dat laatste. Voordat mijn kinderen kleuters waren, was ik bang voor spinnen. Ik …

Grenzenloos goudgerande dag

Ik ben nu twee keer zo oud als het moment waarop ik voor het eerst het terrein van een psychiatrisch ziekenhuis betrad. Nog niet afgestudeerd, mijn mooiste kleren aan, drie kwartier te vroeg - en heel bleu- voor mijn allereerste sollicitatiegesprek. Ik werd aangenomen en de rest is geschiedenis. Dik tweeëntwintig jaar (werk)ervaring in de …

Oogsten en weer zaaien

De zon schijnt stralend naar binnen. Toch is haar licht anders. Anders dan in de lente, of de zomer. Geler. Bruiner. Ik kijk naar rode kaars die ik heb aangestoken en ruik een vleugje bosvruchten. Of beeld ik me dat laatste alleen maar in? Ik lees de tekst die ik vorig jaar rond deze tijd …

Wake up miauw

Ik word in alle vroegte wakker van Grote Poes. Eerst droom ik dat ze miauwt en als ik even later gerommel bij de balkondeur hoor, weet ik dat deze dame bij het krieken van de dag écht naar buiten wil. Geen idee hoe laat het is, maar als ik even later beneden de krant hoor …

Open Huis de Portier

  Als de Waal uit het zicht is Stroomt de verbeelding Onderwijl genietend Van de Stevenstoren in de verte   Eeuwenoude tradities Eigentijds vormgegeven In hemelse gerechten En zon gevangen in water   Keer op keer weer Tot leven geblazen In een oase genaamd de Portier     http://www.portier-nijmegen.nl 

Taal van liefde

Elk jaar rond deze tijd Dwarrelen vlinders in de tuin Alsof ze het weten En zo mijn gevoelens Zichtbaar maken Voor de liefde In mijn leven Mijn ochtendlicht En mijn avondzon Mijn bergen en mijn dalen Hij is de glimlach Als ik wakker word De arm om mij heen Als ik slapen ga Hij is …

Hobbels en knuffels

Op foto's van vroeger Zie ik een lieve moeder Die haar kleine meisje knuffelt Nog onwetend van de hobbels Die ze met elkaar Te nemen hadden In dit leven Je woont in mijn hart En daardoor weet je Wat ik ervoor over zou hebben Om je in je ogen te kunnen kijken En de lessen …