Voor Knoet

Als ik naar huis kom, weet ik dat ik het stil zal vinden. Want vandaag is het weer net zo leeg in huis als de dag voordat je kwam. Het nuttige met het nuttige verenigd, want aangenaam vind ik het niet. Vandaag moest ik werken, en je twee keer snel achter elkaar wegbrengen waarvan één …

Trooststeen

Als het leven Plots beweegt Van net weer lente Naar donkere vrees Als onverwacht Het leven eindig blijkt En de zomer Ongewis Verbleekt het duister van de angst Door de lichtheid van de liefde Flonkeren sterren Moeder en dochters Kracht en wijsheid Toe en Fluisteren stenen Woorden van Zachte troost en Eeuwige liefde

Niets is wat het lijkt

In het kader van mijn opleiding tot ritueelbegeleider kijk ik naar de Nederlandse film Brozer. De tweede film over vier zussen, die in de eerste film een video willen maken voor hun ouders die veertig jaar getrouwd zijn, en dan ontdekken hoe verschillend ze tegen hun jeugd aankijken. In Brozer heeft een van de zussen …

Stootkussentje tegen breekbaarheid

Als ik vanmorgen vroeg de radio aanzet, word ik liefdevol wakker geschud door Gregory Porters stem: 'Take me to the alley Take me to the afflicted ones Take me to the lonely ones That somehow lost their way Let them hear me say I am your friend Come to my table Rest here in my …

De sterren tegemoet

Ik hou niet van superlatieven. Maar afgelopen zomer maakte ik met manlief, Grote en Kleine Zoon een fantastische reis door de Verenigde Staten. Ingegeven door het Yolo-principe van de jongste. Voor wie ouder dan 40 is: You-only-live-once. We hadden er ook voor kunnen kiezen de badkamer te verbouwen. Dan had ik deze week de loodgieter …

Deinen naar de eindeloze zee

Woensdagochtend, klokslag zeven. Er komen oude herinneringen boven. Heel oude. Van naderhand in een auto met beslagen ramen krentenbollen halen bij de bakker in een naburig dorp. Van kleine ruimten waarin het passen en meten is. Van rillen aan de kant. Van wachten, eindeloos wachten tot ik aan de beurt ben. En dan waag ik …

Het geheime leven van Guus

Het is alweer een tijdje geleden, dat ik een halve nacht wakker lag. Maar vannacht is het zo. Ik word om een uur of één wakker. En na een tijdje draaien, mijn adem tellen, luisteren naar het piepje van de onderkoelde koelkast in de garage en het onder ogen zien van al mijn angsten, besluit …

Sneeuwmaan in lentevlucht

Ik loop, zoals zo vaak, met Knoet langs een weiland. In de verte zie ik een vrouw staan. Ik besluit erheen te gaan. Klim weer over de prikkeldraad en ga op pad door licht bevroren gras. Als ik langzaam maar gestaag dichterbij kom, hoor ik de pastelkleurige  rokken ruisen om haar benen. Daarboven draagt ze …

Samen een straatje om

Met regelmaat neem ik Knoet mee, op vrijdag, naar mijn werk. Ze ligt dan meestentijds als een zoet kind te slapen in de bench onder mijn bureau. Drie keer gaan we er even uit. Rond tienen, na de lunch en aan het einde van mijn werkdag. Dan springt ze als een duveltje uit haar bench …