Sleutel van Stilte

Elke dag loopt er tussen zeven en kwart over zeven ‘s morgens een wat oudere vrouw door onze straat. Door weer en wind. In alle seizoenen. Vroeger kwam ik haar tegen, als ik met de auto of fiets op weg ging naar mijn werk. De afgelopen weken zie ik haar vaker als ik met Knoet wandel, omdat mijn tempo is vertraagd.

Onlangs wenste ik haar een goedemorgen, en zei lachend iets over dat ze zo trouw wandelde. Toen legde ze uit dat het ‘haar tijd’ was, voordat ze haar zieke man uit bed haalt en verzorgt. Dag in, dag uit. Ze vertelde ook hoe ze ervan genoot dat geen wandeling hetzelfde is.

Ik herken haar verhaal, bijvoorbeeld als het gaat om mijn blotevoetenwandelingen. Al loop ik drie keer op een dag dezelfde route over het gras, het voelt en is geen enkele keer hetzelfde. En zo is het met alle grote en kleine dingen in het leven.

Afgelopen week werd ik op uitnodiging, na enige twijfel lid van een Facebookgroep in het kader van de vastenperiode: Reflectie en metamorfose in 40 dagen. Ik schreef er dat ik het eerst niet zo zag zitten. Waarom lid worden van de groep terwijl ik sinds mijn diagnose niets anders doe dan vasten en reflecteren? Toch ging ik in op de uitnodiging. Al was het maar om steun te voelen van alle anderen in hoe moeilijk het kan zijn om gewoonten en patronen te veranderen.

Ik schreef afgelopen week over de peilers van integrative medicine: de reguliere geneeskunde gecombineerd met het belang van voeding, ontspanning en beweging. Een continue afwisseling van dingen die we zouden moeten doen en laten, waarbij bewustzijn de sleutel is.

Deze periode in het jaar heet Sleuteltijd. Als je daarop googelt vind je enkel verwijzingen naar het sleutelen aan je zomer-motorrijtuig. Ik bedoel andere Sleuteltijd. Zoals rouwvrouw-juf Linda het zo mooi zegt: ‘Sleuteltijd is de tijd van huis en haard, veiligheid, nesttijd. Het Eerste Leven wordt zichtbaar, buiten ons en binnen ons, en om het te laten groeien heb je een veilige plek nodig, een Heim waar je je kunt voorbereiden op het uitvoeren van nieuwe plannen.’

Waar ik de afgelopen jaren de wintertijd daadwerkelijk heb leren gebruiken als periode van nieuwe plannen maken, dacht ik dat ik dat nu niet aandurfde. Wat valt er voor mij te dromen, te fantaseren en te hopen, specifieker dan ‘leven’?! Okee, helen en genezen.

En toch. Droom ik, fantaseer en hoop ik. Dat ik de komende seizoenen ‘gewoon’ weer drie blotevoetenwandelingen per dag kan doen bijvoorbeeld. Dat ik die mevrouw nog heel vaak langs zie lopen. Dat ik een reis kan maken met mijn Mannen. Dat ik mijn werk weer kan oppakken. Dat ik mijn leven nog heel lang kan doorleven. Al zal niets ooit nog zijn wat het was.

Wat is waar? En waar zit mijn wens om te leven? Wat ben ik bereid te doen en te laten? En wat wil ik met de rest van mijn leven? Hoe stiller het wordt, hoe luider mijn innerlijke stem klinkt. Ik zou aan integrative medicine een sleutel willen toevoegen: de Sleutel van Stilte. Want als je de sleutel van die poort vindt, is de stem van je ziel bevrijd.

De sleutel op de foto wordt vergezeld van een regenboogfluoriet. Deze steen reinigt en versterkt de aura en brengt de chakra’s in balans. Het beschermt tegen psychische aanvallen, overprikkeling en de energie van andere mensen. Het kalmeert de geest, geeft een veilig gevoel, maakt flexibel en open. Het geeft zelfvertrouwen en helpt je om controle en verantwoordelijkheid te nemen over je leven en jezelf te ontplooien.

Dankjewel Linda, voor je inspiratie voor deze blog … 🙏🗝🌈