Ik ben niet gek, ik ben een kiezel

Om de voornemens die ik in mijn laatste blog schreef vorm te geven, heb ik me opgegeven voor een (online) meditatie- en selfcare challenge. Wat een rijkdom toch, dat het internet ons zo met elkaar in verbinding kan brengen! En zo begin ik de afgelopen vier ochtenden op mijn meditatiekussentje, met rouwvrouw Femke, want zo …

Diamanten en demonen

Wat zijn deze dagen toch bijzonder. Ik startte de ochtend met een grappig gedicht over ‘tussentijdse’ dagen. Dagen waarin je voornemens nog niet gelden, en je tegelijkertijd niet meer kunt doen wat je deed omdat je wel al van je voornemens weet. Het zijn ook de magische dagen, en de heilige nachten. De periode waarin …

Magie van de sterren

De dag van Kerstavond. Het is nog donker als ik wakker word, de regen striemt om het huis. Zeer tegen mijn gewoonte in laat ik Knoet even snel plassen in de tuin. Ik kruip nog even terug. Een uur later worden we weer wakker. Manlief kreunt. Het vlees moet gehaald bij de slager en hij …

Vlinder van Damocles

Midwinter. De dag na een bijzondere nacht. Niet alleen ómdat het door Midwinter de langste nacht is. Maar ook door de manier, waarop mijn sisters van de Maantempel en ik de nacht hebben gehoed. Met een MoederNachtWake. De Moedernacht. De nacht vóór de Geboorte van het Nieuwe Licht. We beginnen met een ritueel bij zonsondergang. …

Zondagmorgenmijmering

Stervende vlinders brengen deze stille dagen zicht op de grootsheid van het bestaan Rustende regendruppels geven mij na donkere nachten licht op dat wat mogelijk is Tijdens het vegen van de tuin spiegelt een slakje op rand van de kliko zijn kwetsbaarheid en tegelijkertijd de zin van zijn bestaan Omdat zij allen zijn genieten van …

Cocon van zelfliefde

Als ik terugkom van mijn after-dinner-wandeling met Knoet, geef ik Manlief een dikke knuffel en kus. We hebben de practical joke dat ik altijd wil zoenen als ik twee wijntjes op heb (vandaag is mijn ‘zondedag’), maar deze keer ben ik bloedserieus als ik zeg: ‘Ik neem je niet voor lief. Nooit.’ Tranen, in ons …

De grootsheid van mijn innerlijke stem

Wat hou ik toch van de mist van gisteren. En van de wind en de regen, die ik hoorde toen ik een uur geleden wakker werd. Omdat ze een verhaal vertellen. Het verhaal van 'the circle of life'. Twee weken geleden, rond de Volle Maan van Samhain, had ik een dip in de re-integratie op …

Als je kunt dromen …

Ik mis het schrijven op dit blog. En toch kies ik ervoor, omdat ik mijn energie maar één keer kan gebruiken. En er heeft veel moeten gebeuren om die les te doorgronden. Op dit moment besteed ik mijn creatie-energie vooral aan het schrijven van mijn verhaal. De laatste tijd betekent dat veel lezen op dit …

Wiel van Nu, Dadelijk en Straks

Om een blog als die van gisteren te schrijven voel ik schroom. Omdat niet iedereen met kanker het geluk heeft dat ik had. Ordinair en Gewoon Stom Geluk. Dat stond niet in het rijtje, en zou ik er graag nog aan willen toevoegen. Vandaag word ik met mijn neus op de feiten geduwd dat het …

De C van cadeau

Ik schrijf wat minder op mijn blog de laatste weken, en ben ook stiller op social media. Minder behoefte aan. Meer bewustzijn om er weg te blijven. Gebruik mijn energie om te re-integreren in het leven. Ik ben blij dat ik gisteren wél even mijn tijdlijn op FB check. Omdat ik de tip tegenkom over …