Kiekdor

Kiekdor (Kijk daar): mandala gemaakt tijdens mijn Maanmagie-quest Ik slaap als een blok. Draai me midden in de nacht één keer kreunend en steunend om. Heb het koud als ik wakker word. Ben helemaal stijf en mijn buik voelt gekrompen. Mmm. Boodschap begrepen. Het wordt rustigaandag. Dus na een elfendertigst rondje met Knoet terug in …

Inspiratie uit Leven en Liefde

Gisteren was een dag, bijna als vanouds. De ochtend ging ik naar mijn werk, maar niet voordat ik langs de bakker in Heelsum was gegaan voor het lekkere koolhydraatarme brood. Op mijn werk aangekomen, fijn bijgepraat met lieve collega M. Daarna aan de slag. Een paar klussen liggen immers al een tijdje op me te …

Kwetsbaarheid verbindt II

Ik werk dit jaar 25 jaar bij Pro Persona. Of moet ik nu zeggen: zou werken? Een jubileum waar ik heel erg naar uitkijk. Sommige mensen vragen zich af of je er trots op moet zijn, zolang ergens werken. Nou ik wel. Omdat ik mijzelf, juist door te blijven, een aantal keren enorm ben tegengekomen, …

Drakenveren

Ik heb helaas M moeten teleurstellen. Er was geen blog bij haar kopje koffie 😉. Want vandaag stond, net zoals bij de meeste mensen na de Kerstvakantie, mijn werk op het programma. Ik heb mijn naaste collega’s de afgelopen weken op de hoogte gehouden van mijn situatie. In eerste instantie dat ik wat later op …

Cadeau van de ziel

Zomaar een vrijdag. Hoogzomer. Komkommertijd. Afgelopen week nam ik afscheid van mijn leidinggevende. Tien jaar werkten we samen. Maakten we mooie en verdrietige dingen mee. En na de hectiek van afgelopen weken, kies ik er vandaag voor om in de rust van deze nagenoeg collegaloze dag, grote opruiming te houden. Op de zolder van mijn …

Hier en nu toekomst

Om kwart over zes, een kwartiertje later dan gepland, rijden we weg. De vakantie begint nu écht, al reden we gisteren de eerste etappe. Of eigenlijk de proloog, om in wielertermen te spreken. Het eerste stuk, naar Zuid-Limburg, rijden we namelijk zó vaak, dat we dat niet echt zien als vakantie. Maar als we wegrijden …

Tussen de mensen

Een paar jaar geleden schreef ik een blog, waardoor een collega mij op een onverwachte manier op het spoor kwam. Hij had namelijk gevaren op de Waal en een tekst zien staan de pui van een groot pand op de kade: ‘Als de Waal uit het zicht is, stroomt de verbeelding’. Ik had dat citaat …

Stootkussentje tegen breekbaarheid

Als ik vanmorgen vroeg de radio aanzet, word ik liefdevol wakker geschud door Gregory Porters stem: 'Take me to the alley Take me to the afflicted ones Take me to the lonely ones That somehow lost their way Let them hear me say I am your friend Come to my table Rest here in my …

Samen een straatje om

Met regelmaat neem ik Knoet mee, op vrijdag, naar mijn werk. Ze ligt dan meestentijds als een zoet kind te slapen in de bench onder mijn bureau. Drie keer gaan we er even uit. Rond tienen, na de lunch en aan het einde van mijn werkdag. Dan springt ze als een duveltje uit haar bench …

Afscheid van een jurk

Het werd vandaag 32 graden. Tropisch warm. En ik ging aan het werk. Dat betekent dat ik er toch een beetje gekleed uit wil zien. Ik kies een echte zomerjurk. Een met bloemen, plooitjes en ruches. De stof is van voile, het model vrouwelijk. Ik kocht hem in een bijzondere periode, voor een belachelijk lage …