Telkens weer

Kanker. Corona. De man met de hamer staat klaar. Ik voel hem wel maar zie hem niet. Ik vind het spannend om de chemo te gaan doen, en achteraf vallen de eerste drie behandelingen me mee. Ik vind het spannend om geopereerd te worden. En drie weken later kan ik zeggen: het viel me mee. …

The day after

Ik ben in een andere wereld beland. Voor vijf dagen als het gaat om mijn fysieke omgeving. Het ziekenhuis. Maar vandaag voelt het ook op een andere manier als een andere wereld. Die van een wedergeboorte. Die van na de operatie, the day after, waar ik meer tegenop zag dan de operatie zelf. Woensdag, the …

Wat zou jij doen?

Niet op mijn mobiel blijkt nu, gewoon thuis in een nieuw normaal wekelijkse routine, niet helemaal haalbaar. Mijn muziek staat er op, er zijn rekeningen te betalen, er zijn mijn mannen en dierbaren met wie ik contact wil onderhouden, er is mail en er is een digitaal dossier van het ziekenhuis. Om maar wat te …

Lots of love van mij voor jou

Na een waar (en gelukkig zonnig) waterballet in Park Lingezegen, kwam de chemodip gisteren iets ieder dan de vorige keer. Ach, dat houdt het een beetje spannend niet waar. En voor mij valt het nog alles mee. Een beetje 🤢, wat goed te doen is met medicatie. Een beetje zweterig bij vlagen en vooral veel …

La campagne, een stukje paradijs op aarde

Vlak voordat we gaan slapen, lopen J en ik nog even naar haar balkon om naar de bijna volle maan te kijken. Ik realiseer me dat het ook hier niet gaat lukken, al ben ik er ooit zelfs de oceaan voor over gevlogen; kijken naar de Melkweg vanaf een donkere plek op aarde. Deze keer …

Picture it!

Daar lig ik dan. Half twaalf. Op het bed in m’n maankamer. Mijn uitzicht zie je op de foto. Even rusten voor Broer, Schoonzus, Little witch en mijn vader komen. Fijn om ze zo te zien. Ik heb enorm veel spierpijn van het ziekenhuis. Niet dat ze me daar nu hebben laten bootcampen hoor. Ik …

Eeuwiggroen tikkende klok

De gesprekken donderdag, met de oncoloog en huisarts hebben me flink beziggehouden het weekend. De confrontatie met alle ziekenhuisperikelen en praten over crisissituaties trekt mijn positieve energie naar beneden. Niet gek natuurlijk. Het maakte dat de nacht van zaterdag op zondag best onrustig was. Dikke buik en tot overmaat van ramp wakker worden met het …

De kuikens van Lugnassadh

Afgelopen zondag ontwaar ik in het verdorde gras, onder een mollige lindeboom, twee kuikens van een vage soort. Ze zijn half kaal en half met gele haartjes bedekt. Hun snaveltjes zijn in verhouding zó groot, dat ik aalscholvers vermoed. Hun vleugeltjes bewegen onhandig, staan is er nog niet bij. Nét uit hun ei. Ik kijk …

Woordenwervels voor dankbare wespen

Vandaag is weer zo’n dag dat ik móet schrijven over wat ik voel en beleef. Ook als dat twee blogs op een dag publiceren betekent. De rust en de ruimte van vakantie in een zonnig land brengen immers niet alleen wervelende warmte, maar ook een wervel van woorden met zich mee. Twee van mijn mannen …

Zondagmorgen in Zuid-Frankrijk

Zondagmorgen, Zuid-Frankrijk. Zoals alle dagen hier word ik wakker als de zon net op is. Ik sluip uit m’n bed en schiet in m’n badpak. Korte broek en shirt aan en dan stil naar beneden. Een tel later ga ik door de lavendelblauwe poort. Om niet te kraken op de kiezels, loop ik door het …