Gisteren kocht ik een kaartje om te sturen aan mijn vriendin M, omdat haar moeder is overleden. Vandaag besluit ik om naar het park te gaan waar M en ik onlangs waren om bij te praten. Daar wil ik inspiratie opdoen om woorden te kunnen meegeven aan het kaartje. Gedachten zijn er wel, en gevoelens … Meer lezen over Huis van Duif
Afgelopen zondag ontwaar ik in het verdorde gras, onder een mollige lindeboom, twee kuikens van een vage soort. Ze zijn half kaal en half met gele haartjes bedekt. Hun snaveltjes zijn in verhouding zó groot, dat ik aalscholvers vermoed. Hun vleugeltjes bewegen onhandig, staan is er nog niet bij. Nét uit hun ei. Ik kijk … Meer lezen over De kuikens van Lugnassadh
Ik hou van de schoonheid van vergankelijkheid. Misschien is dat wat ik mijn vader gisteravond niet goed duidelijk kon maken. Toen noemde ik het de schoonheid van verval. We liepen in het buurstadje door een steegje waar al jaren een tuin tiert op de plek waar vroeger een huis stond. De buurmuren staan er nog … Meer lezen over Zeemeeuwenverdriet
Instagram, 3 mei 2019. Ik post het volgende ‘real life’ berichtje: 'Hoe schattig! De witte moedereend die ik vanmorgen met haar bruine en gele kuikens zag. Ze is de afgelopen twee weken van 12 naar 10 naar 6 naar 4 kindjes gegaan #zogaatdatindenatuur #circleoflife #geniethierennu. Maar zo fijn om ze tijdens mijn ochtendrondje te zien … Meer lezen over Circle of ducks
Al wekenlang kijk ik uit naar vandaag, maar als manlief me om half twee wakker schudt met de mededeling dat hij toch nu maar vast opstaat en me zo tamelijk ruw en onverwacht uit mijn diepste slaap haalt, ben ik iets minder enthousiast. Onder andere omdat elke handeling en beweging daarna er één is van … Meer lezen over Reis van loslaten
De lente is in volle hevigheid uitgebarsten. Ik help een handje door brood en zaad in het voederhuisje in mijn achtertuin te leggen. Er zijn ongetwijfeld merel- en mussenvaders wiens leven ik er een beetje makkelijker mee maak. Toch is er ook een keerzijde. Jaar in, jaar uit komen er ook tortelpaartjes in mijn tuin. … Meer lezen over Crime passionel du tortel
Ik schrijf op een privéblog, die Noordwest van het leven heet. De titel is -onder andere- een verwijzing naar waar ik nu mee bezig ben, de opleiding tot Rouwvrouw. De dood is namelijk, figuurlijk gezien, ten noordwesten van het leven. Maar er is ook een noordwesten ín het leven. Vijf weken geleden blesseert Grote Zoon … Meer lezen over Het noordwesten ín het leven
Niemand heeft het eeuwige leven. Mensen niet. Honden niet. En zelfs Trees niet. Dus nam ik gisteren afscheid van haar. Als ze me ziet, loopt ze vrolijk op me af. Ze glijdt over het parket en zakt door haar achterpoten. Labradors zullen altijd doen alsof het goed met ze gaat. Daarin is zij niet anders. … Meer lezen over Hemel van het hart
Als ik richting huis rij, met mijn lijf vol indrukken, zie ik rechtsboven mij de Wassende Maan. Helder witgeel straalt zij. Door haar stand weet ik ook dat rechtsachter mij de lucht prachtig oranje gloedt. Als het even kan, kijk ik rechts over mijn schouder naar het westen, in verwondering naar daar. En naar wat … Meer lezen over Daar is Hier
Een tijdje geleden besluit ik na mijn werk even te wandelen in het bos. Heel even maar, in een heel klein bos. Een bosje waar ik al eerder gelopen had, en wat me toen waarlijk een gevoel van een sprookjesbos gaf. In het kwartier dat ik door dat bos loop, gebeurt meer dan er in … Meer lezen over Tempel zonder Drempel
