Baalblog, met de Frantze slag

Ik weet dat sommigen van jullie het fijn vinden als ik af en toe een baalblog schrijf. Omdat het soms, in al mijn hoop en vertrouwen lijkt als of ik dat soort dagen of momenten niet zou kennen. Ik ken ze. Echt. En ik weet dat als het zo is, dat er dan iets in …

Life could be worse

Gisteren rond deze tijd schreef ik: ‘Ik verheug me op het tijdelijke ziekenhuisbed in onze woonkamer, met uitzicht op onze tuin. Met vogeltjes. Manlief, Zonen, Knoet en de poezen in mijn buurt. De schuifpui open als het weer er naar is.’ Nu lig ik er. En ja, ik geniet. Net zoals ik genoot van elke …

Gemaakt om te leven

Net kwam het besluit: Ik mag vandaag naar huis! Fijn, en spannend tegelijkertijd. Een achtbaan zal het nog wel een tijdje blijven. Want in fysiek opzicht gaat het me het ene moment prima: ‘Ha lekker, ontbijt!’, terwijl ik halverwege mijn krentenbroodje met roomboter al denk: ‘Mmm, zou best even mijn ogen kunnen dichtdoen’. Wat ik …

Het nieuwe Nieuwe Normaal

Vandaag staat het op de voorpagina van de Volkskrant: Het Nieuwe Normaal. Want na de schok dat het Corona-virus ook ons kon treffen en de maatregelen die daarna genomen werden om erger te voorkomen, breekt ook het moment aan dat ‘we’ ons moeten aanpassen aan de nieuwe situatie. Het Nieuwe Normaal dus. Ik zie parallellen …

Waar geluk heel gewoon is

Zondag was de eerste dag waarop ik het ‘aandurfde’ om een blotevoetenwandeling te maken, zoals ik afgelopen jaar wel vier keer op een dag deed. Half februari was er al een FB-herinnering langs gedwarreld, dat ik dat vorig jaar toen al voor het eerst deed. Maar het weer, de Corona-perikelen en mijn eigen situatie maakten …

Turning World of Hurt

Pffff. Van een dag zonder inspiratie, althans zo leek het gisterochtend, naar een dag met zoveel inspiratie dat ik niet kan kiezen, en dus maar niets schrijf. Tot nu. Het wordt een dag waarop ik lekker laat gebeuren wat er gebeurt. Een dag waarop ik een uur aan de telefoon hang met ‘mijn’ ritueelbegeleider (over …

De essentie van Corona

In een kast op zolder liggen een paar jaargangen Happinez. Ik was er altijd heel zuinig op, omdat ik ze zo mooi vond. Soms pakte ik een oud exemplaar om in te bladeren en dan herkende ik wel de beelden, maar vaak was de tekst als nieuw voor mij. Die had altijd minder indruk gemaakt. …

Van zwaard naar Caduceus

Het was een goed besluit om er een paar dagen tussenuit te gaan. En waar een reis of reisje normaalgesproken toch ook stress oplevert, soms zelfs zo veel dat ik denk ‘Waarom doen we dit eigenlijk?!’ gingen we deze keer heel ontspannen uit en thuis. En toch was er een momentje op de terugweg, in …

La campagne, een stukje paradijs op aarde

Vlak voordat we gaan slapen, lopen J en ik nog even naar haar balkon om naar de bijna volle maan te kijken. Ik realiseer me dat het ook hier niet gaat lukken, al ben ik er ooit zelfs de oceaan voor over gevlogen; kijken naar de Melkweg vanaf een donkere plek op aarde. Deze keer …

Pelgrimage naar Vézelay

Rond elven rijden we weg. Nagenoeg de eerste bocht levert al een Kodak-moment op, zoals Amerikanen dat zo fotogeniek kunnen zeggen. Een enorme Franse stier staat achter een heg en kijkt ons recht aan. Imposant en onschuldig tegelijk. Alleen koeien kunnen dat. Van waar we overnachten, moet je altijd eerst een flink aantal kilometers door …