Het leven van een godin in Frankrijk

Het nadeel van vroeg op pad gaan zoals gisteren, is dat ik -in mijn nieuwe slowlife- ‘s morgens niet alles kan doen wat ik fijn vind. Of, zoals een wijsheid mij ooit leerde: ‘Als je de dag begint met wat je écht belangrijk vindt, komt de rest vanzelf.’ Of zoiets. Dat eerste heb ik in …

Ergens onder dezelfde Maan

Ik kan de slaap vannacht maar moeilijk vatten. Het bericht van gisteren spookt in mijn hoofd. Tegelijkertijd is Hier en Nu, zoals het mij eerder zo hielp, er. Al is de grote mindfuck deze keer dat er twee muggen zijn, die zoemen als het licht uit is en verstoppertje spelen als ik het aanklik. Ze …

Het geheime leven in de hangmat

De eerste nacht in een vakantiehuis is altijd een beetje spannend. Niet écht spannend, maar wel zo van hoe-zou-ik-hier-slapen-spannend. We slapen met beide ramen open. De één staat wind-mee en kan dus niet dicht klapperen. De andere staat er haaks op, en heeft dus helemaal nergens last van. De wind ruist door de bomen voor …

Dag Oldeberkoop

Regen en vakantie gaat voor mij meestal niet zo goed samen. De dag voor gisteren bekijken we dan ook met regelmaat de buienradar. Er komen echt grote grijze vlakken op ons af, al lijken de rode ons bespaard te blijven. Het kan altijd erger 😊. Begrijp me niet verkeerd. Ik vind het voor alles in …

Hemel van het hart

Niemand heeft het eeuwige leven. Mensen niet. Honden niet. En zelfs Trees niet. Dus nam ik gisteren afscheid van haar. Als ze me ziet, loopt ze vrolijk op me af. Ze glijdt over het parket en zakt door haar achterpoten. Labradors zullen altijd doen alsof het goed met ze gaat. Daarin is zij niet anders. …

Als een gouden randje

Iets meer dan zes jaar geleden schrijf ik over haar. In mijn eerste blog om precies te zijn. Mijn hondenvriendin. Mijn wandelmaatje toen Knoet nog niet in mijn leven was. Nu is ze bejaard. Hoogbejaard. En ze lijkt wel een kat met negen levens. Want al meer dan eens vertelde haar baasje A over hoe …

De werelden van de buizerd

Soms maak ik iets mee waarop ik een paar dagen moet kauwen en sudderen voordat ik erover kan schrijven. Meestal is dat overigens andersom. Dan beleef ik iets waar ik meteen voor wil gaan zitten; maakt niet uit waar en hoe. Maar ‘als niet’ dan is het magische moment voorbij en fladdert mijn inspiratie het …

Pippy Pernilla

Ze wordt aangekondigd als het ‘toetje’, op de verbindingsavond voor medewerksters van het Lorelei-vrouwenfestival. Op dat moment heeft ze mij al in ‘the pocket’. Pernilla, prinses van Insky Pinsky. Dat komt door haar ranke voorkomen, de met een wit lijntje opgemaakte ogen, de blonde dreadlocks. Haar helblauwe jurk, met taillemaat 34, eindeloos lange benen onder …

Engelenpoes

Alhoewel ik nog even twijfel, kruip ik ook vandaag -na mijn ochtendrondje met Knoet- terug in bed. Vannacht is er wat nieuwe sneeuw gevallen, maar de lucht is inmiddels onbewolkt en de sterren en de maan zijn prachtig helder. In het oosten zie ik al een glimp van de nieuwe dag. Zal ik opblijven om …

Duizenden vallende sterren voor een winterwens

Ik schrik wakker uit mijn droom door een kort kefje van Knoet. Sinds Kerst slaapt ze weer in de woonkamer, dus moet ze iets meer lawaai maken om mijn aandacht te onttrekken aan dromenland. Ik gris mijn joggingkleren in het donker bij elkaar en loop stil naar beneden op deze uitslaapdag. Van het gisternacht gevallen …