‘Lekker met je blote voeten door het natte gras!’ roept een buurman terwijl hij lachend langs mij en Knoet holt. ‘Elke dag!’ antwoord ik vrolijk. Nu woon ik in een buurt, waar we onze privacy waarderen. Veel mensen zeggen vriendelijk goedendag. Maar namen en rugnummers? Geen idee. Toch voel ik me verbonden op zo’n moment … Meer lezen over Rugnummers en spiegelspinnen
Na een diepe nachtrust en uitslapen voor mijn doen, wandel ik om kwart over zeven mijn eerste rondje. Het rondje langs de dode moedereend en haar kuikens, want daar loop ik altijd, behalve gisterochtend. Toen zou ik vroeg op pad gaan voor een begrafenis, en dan vind ik het fijn om een langere ronde te … Meer lezen over Bron van Ooit
Instagram, 3 mei 2019. Ik post het volgende ‘real life’ berichtje: 'Hoe schattig! De witte moedereend die ik vanmorgen met haar bruine en gele kuikens zag. Ze is de afgelopen twee weken van 12 naar 10 naar 6 naar 4 kindjes gegaan #zogaatdatindenatuur #circleoflife #geniethierennu. Maar zo fijn om ze tijdens mijn ochtendrondje te zien … Meer lezen over Circle of ducks
Na een behoorlijk drukke en hectische week, voelt de rust en de ruimte van zaterdagmorgen als een cadeautje. Een die ik met veel genoegen uitpak. Ik slaap -voor mijn doen- uit. Pas om half acht komt ik voor het eerst m’n bed uit. Alsof Knoet wist dat vandaag niet de dag was om zoals altijd … Meer lezen over Van zaterdags wilgentenentempeltje naar doordeweeks bosbaden
Uitslapen vandaag, heerlijk. Al ben ik er natuurlijk al rond zessen uitgeweest voor Knoets eerste ronde. Maar daarna nog even lekker onder de wol. En voor ik het weet is het elf uur. Niet dat ik tot die tijd in m’n bed lag hoor. Nee, uitslapen betekent voor mij tot een uur of negen. Daarna … Meer lezen over Glimlachdag
Dauwtrappen op Tweede Paasdag. Ik word wakker om tien over zes en spring uit m’n bed. Stil de kleren aan, een muizenontbijtje en dan met Knoet, m’n grootste vriendin, op pad. Ik hoef niet naar een bos. Vijftien kilometer in de auto voor de Veluwerand of Nijmegen. Tegenwoordig ga ik naar Lingezegen, het park in … Meer lezen over Tot de kern van de Aarde-dag
Al wekenlang kijk ik uit naar vandaag, maar als manlief me om half twee wakker schudt met de mededeling dat hij toch nu maar vast opstaat en me zo tamelijk ruw en onverwacht uit mijn diepste slaap haalt, ben ik iets minder enthousiast. Onder andere omdat elke handeling en beweging daarna er één is van … Meer lezen over Reis van loslaten
5.56 uur. De eerste klanken van een merel in de achtertuin wekken mij. Te vroeg om uit bed te stappen. Ik ga op m’n rug liggen, leg mijn handen op mijn buik en sluit nog even mijn ogen. Terug naar de droom. Het lukt niet. Toch moet ik even weer weg zijn geweest, want nu … Meer lezen over De stilte voor de zon
Afgelopen weken waren ‘we’ goed voorbereid op de winter. Reikhalzend keken we uit naar een mogelijkheid om te schaatsen op natuurijs, de sneeuw smeekten we bijna uit de winterwolken en ‘s avonds werd keurig vast zout gestrooid. Maar vanmorgen lijkt het wel alsof we ons collectief wilden laten verrassen. En ik weet inmiddels: dan doet … Meer lezen over Fatima en Feniks in de sneeuw
Wij hebben zo onze verjaardagsrituelen. Dus sta ik, voor de ochtendronde met Knoet, slingers op te hangen en ballonnen te blazen. Kleine Zoon wordt vandaag zeventien. Buiten is het helder, én donker. Grote Beer en Kleine Beer laten zich -niet toevallig- vandaag goed aan de ochtendhemel zien. Die kinderboekenserie was immers favoriet, toen Kleine Zoon … Meer lezen over Kleine Zoon, Gouden Beer
