96 kersen op de taart

Vorig jaar, vierde zaterdag in februari. Ik word vijftig jaar en dat vier ik -zeker voor mijn doen- groots. En het universum viert mee: de zon staat al vroeg stralend aan de hemel. ‘My worst nightmare‘ wordt werkelijkheid: een reuzen-Sarah op het garagepad. En ik geniet ervan. ‘s Middags een feest precies zoals ik wenste: …

Voorbij de Volle Maan

Haha, meestal kies ik achteraf een foto bij de blog die ik schrijf. Zoals altijd wist ik niet waar mijn verhaal naartoe zou leiden, maar toen ik daarna naar de foto's ging, zag ik als eerste de jeugdfoto's die Broer mij gisteren stuurde. Leuk genoeg om hier te plaatsen. Maar hij heeft dus niets te …

Een dag uit het leven

Wat een prachtig zonnige Volle Maan-dag was het gisteren. In de morgen genoot ik van de zalmen in de hemel, in de middag snoeide ik 10 twijgen van de blauwe regen en in de avond werd ik -als altijd- blij toen ik de zon zag ondergaan, en de melkwitte maan zag opkomen. Ik had gehoopt …

Naar dat wat was

Kaart van vriendin C Net zoals bij de vorige drainage moet ik flink 'bijtrekken' qua energie. Manlief zei zojuist dat zijn collega mijn situatie vergeleek met het lopen van een marathon. Ik denk dat ie gelijk heeft. Ik heb de afgelopen week een marathon gelopen. Nu moet ik de rust pakken die ik krijgen kan. …

Thelma & Louise in Toren C

Er zijn weinig dagen in mijn leven die zo lang hebben geduurd als gisteren. Ik ging maandagavond, in het ziekenhuis, vroeg slapen. Uur of negen, half tien. We lagen met zijn twee, een oudere dame en ik. Ingewikkeld hoor, die privacy delen met een wildvreemde. Zij keek nog televisie (stond overigens de hele dag aan, …

De draak van vandaag

Haha, precies wat ik al dacht. Met alle schuimpjes en gel in mijn kortgewiekte haar zat het gisteren natuurlijk 'enig'. De echte test komt vandaag. Toen ik vanmorgen wakker werd stond mijn haar alle kanten uit waar het plat moest zijn en andersom. Gelukkig heb ik met Kerst een mooie muts gekregen. Die kon mooi …

Deken van troost

Er zijn mensen die in mos het bewijs zien van een slecht onderhouden gazon. Sinds mijn opleiding tot rouwvrouw zie ik mos als een bedje van troost. Een zacht bedje, dat tranen van verdriet kan opvangen. Dus toen ik gistermiddag het prachtig felgroene mos zag in het vossenbosje in Park Lingezegen, was mijn ontroering groot. …

Klein geluk

Het is koud, en nog donker. Toch kan ik zien dat het gras wit bevroren is. Ik weet dat ik kleine stapjes moet zetten om niet uit te glijden. Gelukkig kan ik niet meer anders. Ik ben een beetje bijgetrokken qua conditie. Doe vandaag weer mijn ‘normale’ ding. Wandelen, ontbijten, yoga, aankleden. In die volgorde. …

Stap voor stap van kwetsbaarheid terug naar kracht

Het is fijn om gistermorgen op mijn werk te zijn. Ik spreek mijn vriendinnen en collega’s. In mijn werk is dat onderscheid niet erg scherp. Heb nooit begrepen dat en hoe ik werk en privé zou moeten scheiden. Ik neem mijzelf altijd mee. In de middag wordt mijn trouwe Citroën opgehaald door een opkoper. Grote …

Eeuwiggroen tikkende klok

De gesprekken donderdag, met de oncoloog en huisarts hebben me flink beziggehouden het weekend. De confrontatie met alle ziekenhuisperikelen en praten over crisissituaties trekt mijn positieve energie naar beneden. Niet gek natuurlijk. Het maakte dat de nacht van zaterdag op zondag best onrustig was. Dikke buik en tot overmaat van ramp wakker worden met het …