Levenslessen in Ermelo

Vandaag maak ik voorlopig de laatste selfie met wit kuikendons op mijn hoofd. Niet omdat ik geen selfies meer zal maken, maar omdat de tweede uitvalronde is begonnen. Die wacht ik niet verder af. Vanavond gaat de tondeuse er weer over. En ja tuurlijk, er is ook een moment van verdriet. Als ik in de …

Als de madeliefjes nog slapen

Al een paar dagen heb ik de wens om rond of net na zonsopgang een heel eind te wandelen. De nawerking van de chemo maakte dat ik dat niet deed. Niet kon doen. Maar vandaag, Hemelvaartsdag, is de dag bij uitstek om het wél te doen. Toch is mijn eerste waakmoment, ik geloof dat het …

Vrijheid en discipline in de ketel

Als ik wakker word van de eerste merel, net voor half vijf, woedt er een klein gevecht in mijn systeem. Mijn hoofd zegt: ‘Sta vroeg op, doe wat je gepland hebt’. Mijn hart spreekt: ‘Blijf lekker liggen, geniet van de vogels en val nog even terug in slaap.’ Omdat de eerste wekker hier in huis …

De graal van Avalon

Als ik dit schrijf terwijl ik aan de voorkant van ons huis op het garagepad zit, voel ik de warmte van de zon op mijn lijf. De noten van de vogels mengen zich moeiteloos met het gebrom van auto’s en tractoren. Ik ben weer thuis. Drieënhalf uur geleden ging ik op pad. Het telefoontje gisteren …

Vlinderkussencadeau

Mei. De maand van Maria. Van de meidoorn. Van het Songfestival. Brings back good memories. Van priklimonade en een bakje chips. Laat opblijven. Een schrijfblok. Bijhouden wie er zou winnen. Hoe jammer dat het dit jaar niet doorgaat. Want hoe fantastisch dat Duncan vorig jaar won. Die gedachten komen bij me op als ik, met …

Onbetaalbaar Corona

Corona. Een begrip dat voor altijd in ons geheugen gegrift staat. Afhankelijk van je persoonlijke ervaringen zal het een overwegend verdrietige of een overwegend positieve zijn. Mijn eigen eerder ontstane ‘drama’ maakt dat Corona voor mij dat laatste is. Vergis je niet. Ik steek dagelijks de kaars op mijn rouwaltaar aan voor een ieder die …

Baalblog, met de Frantze slag

Ik weet dat sommigen van jullie het fijn vinden als ik af en toe een baalblog schrijf. Omdat het soms, in al mijn hoop en vertrouwen lijkt als of ik dat soort dagen of momenten niet zou kennen. Ik ken ze. Echt. En ik weet dat als het zo is, dat er dan iets in …

De kracht van de pluis

Ik heb al eerder geschreven over hoe ik de puzzelstukjes van mijn leven in deze bonustijd op hun plek zie vallen. Ik doorzie, -voel en -leef bijvoorbeeld heel erg het aanwezig kunnen zijn in hier en nu. Dat wat de mindfulnesstraining mij jaren geleden probeerde bij te brengen, ís er nu, in volle glorie. In …

Tussen blèh en niet-weten

Ik kom niet zo goed op gang vandaag. Heb voor het eerst in ons gezamenlijke bed geslapen, na een week verstelbaar ziekenhuisbed in de woonkamer. Zonen wilden vannacht graag naar ‘the draft’ kijken, een Amerikaans evenement waarbij talentvolle American Footballspelers worden gescout voor teams. Dat moest natuurlijk bekeken worden op het grootste televisiescherm in da …

Het meisje en het werk

Net sprak ik voor het eerst in een week of zes de bedrijfsarts. Hij bracht in mijn herinnering dat een operatie toen nog niet vast stond, maar afhankelijk was van de resultaten van de eerste chemo’s. Vandaag vindt hij me verrassend monter en remt hij me vreselijk af, daar waar het nog maar gaat over …