Vertraging van de herfst

Het is de laatste tijd stil op dit blog. Niet dat ik stilzit hoor, al is dat op zich wel de oefening waar ik mij deze weken mee bezighoud. In plaats van enkel te beschikken over een AAN (wakker) en UIT (slapen) knop, bekwaam ik mij in de kunst van het vertragen.  De lessen worden …

Spiraal van leven

‘Het systeem wil altijd meer, meer, meer. Dus vertraag nog meer. Stap buiten tijd en ruimte en probeer daar af en toe te blijven.’ Dat is het advies dat ik krijg van een dierbare wijze vrouw als ik haar laat weten dat ik komende week weer een aantal uur ga werken. Ik werk graag. Maar …

Huis van Duif

Gisteren kocht ik een kaartje om te sturen aan mijn vriendin M, omdat haar moeder is overleden. Vandaag besluit ik om naar het park te gaan waar M en ik onlangs waren om bij te praten. Daar wil ik inspiratie opdoen om woorden te kunnen meegeven aan het kaartje. Gedachten zijn er wel, en gevoelens …

De kuikens van Lugnassadh

Afgelopen zondag ontwaar ik in het verdorde gras, onder een mollige lindeboom, twee kuikens van een vage soort. Ze zijn half kaal en half met gele haartjes bedekt. Hun snaveltjes zijn in verhouding zó groot, dat ik aalscholvers vermoed. Hun vleugeltjes bewegen onhandig, staan is er nog niet bij. Nét uit hun ei. Ik kijk …

Cadeau van de ziel

Zomaar een vrijdag. Hoogzomer. Komkommertijd. Afgelopen week nam ik afscheid van mijn leidinggevende. Tien jaar werkten we samen. Maakten we mooie en verdrietige dingen mee. En na de hectiek van afgelopen weken, kies ik er vandaag voor om in de rust van deze nagenoeg collegaloze dag, grote opruiming te houden. Op de zolder van mijn …

Vierdaagse Maan

Gisteravond was het Volle Maan, mét maansverduistering. Het moment in deze Tijd van Overvloed om stil te staan bij wat er te oogsten is. Op het land, maar ook in jouw en mijn leven. Het was ook de dag dat de Vierdaagse karavaan door mijn Betuws dorp raasde. En ik de bloemenregen vanaf de Waalbrug …

Siësta van glansdraad

Na een enerverende week in Glastonbury/Avalon, is hier en nu het andere uiterste van het lemniscaat. En ik geniet er met volle teugen van. Na een stormachtige zee en frisse wind op zondag, lijkt nu de rust te zijn ingedaald in dit oude land. Afgelopen nacht hoor ik zelfs geen kabbelend water het zand kussen. …

Thuis in n ver land

Ja, hier ben ik thuis. Ver weg van huis. Hier op de plek waar ik mijn kinderen leerde wat vakantie is. De plek waar ik lief en deelde met manlief. Want alles wat voorkomt in een huwelijk, deden wij ook hier, in het noordoosten van Spanje, waar de Grieken en Romeinen al kwamen om handel …

Slow reizen met mijn ziel

Ik zie ons nog zo zitten aan het ontbijt in het motel. Vader, moeder en een klein ventje met donker haar. Throwback Saturday. Méér dan vijftien jaar terug in de tijd. De tijd van vóór de schoolvakanties. Twee weken geleden reisde ik naar Glastonbury en schreef ik hoe het voelde dat mijn lijf sneller reisde …

Circle of ducks

Instagram, 3 mei 2019. Ik post het volgende ‘real life’ berichtje: 'Hoe schattig! De witte moedereend die ik vanmorgen met haar bruine en gele kuikens zag. Ze is de afgelopen twee weken van 12 naar 10 naar 6 naar 4 kindjes gegaan #zogaatdatindenatuur #circleoflife #geniethierennu. Maar zo fijn om ze tijdens mijn ochtendrondje te zien …