Vandaag maak ik voorlopig de laatste selfie met wit kuikendons op mijn hoofd. Niet omdat ik geen selfies meer zal maken, maar omdat de tweede uitvalronde is begonnen. Die wacht ik niet verder af. Vanavond gaat de tondeuse er weer over. En ja tuurlijk, er is ook een moment van verdriet. Als ik in de … Meer lezen over Levenslessen in Ermelo
Tag: Licht
Mag het licht aan?
Chemo 2.0 heet niet voor niets chemo 2.0. Omdat het anders is dan chemo 1.0. Niet per se erger. Maar misschien is het niet-weten-wat-te-verwachten van de chemo ná de operatie dat wel. Inmiddels weet ik dat het pepmiddel mij the day after vrolijk en op de been houdt. Bij de chemo’s voor de operatie stortte … Meer lezen over Mag het licht aan?
Er is alleen hier en nu
De Franse minister-president heeft de maatregel ingetrokken die ouderen vroeg om ook na 11 mei nog binnen te blijven, nadat prominente senioren hadden laten weten dat ze wijs genoeg zijn om zelf te bepalen wat goed voor ze is. Het citaat in het desbetreffende krantenartikel ‘Hoe dichter men de dood nadert, hoe meer men op … Meer lezen over Er is alleen hier en nu
Tapdansen tussen donker en licht
Voor mijn gevoel leven we, leef ik, nu echt letterlijk op de scheidslijn tussen donker en licht. Als ik vanmorgen buiten loop, is het nog donker en waait het flink, terwijl de vogels al fluiten dat het een lieve lust is. Ik herinner me het feitje dat ik onlangs hoorde of las: vogels beginnen drie … Meer lezen over Tapdansen tussen donker en licht
Limburg en het meisje
'Je blog over de spoedeisende hulp was eh, wat meer down-to-earth, wat minder spiritueel, dan anders', zegt m'n vader als ik onverrichterzake terug kom uit het ziekenhuis. Ik lach als een boer met kiespijn. Sinds mijn diagnose rijdt m'n vader elk weekend op en neer uit Zuid Limburg, waar ik ben opgegroeid. Het is fijn … Meer lezen over Limburg en het meisje
Eén stap tegelijk naar het licht
De Imbolcviering sluit naadloos aan bij de vrouwencirkel die vorige week voor mij werd georganiseerd. Daar stapte ik via een spiraal van lapjes uit de onderwereld en kreeg ik het licht aangereikt. Luisterde ik zeer geëmotioneerd naar het lied uit Frozen en voelde ik me ontzettend gesteund en gedragen door de 18 vrouwen die mij … Meer lezen over Eén stap tegelijk naar het licht
Deken van troost
Er zijn mensen die in mos het bewijs zien van een slecht onderhouden gazon. Sinds mijn opleiding tot rouwvrouw zie ik mos als een bedje van troost. Een zacht bedje, dat tranen van verdriet kan opvangen. Dus toen ik gistermiddag het prachtig felgroene mos zag in het vossenbosje in Park Lingezegen, was mijn ontroering groot. … Meer lezen over Deken van troost
Wervelend de Onderwereld uit
Pfff. Waar te beginnen als ik een magische avond wil beschrijven? Bij het begin dan maar. Al snel na mijn diagnose voel ik de behoefte om samen te zijn in een kring van vrouwen. Niet zomaar vrouwen. Vrouwen die weten van leven en dood. En van liefde. Binnen de Maantempel zijn van die vrouwen. Ik … Meer lezen over Wervelend de Onderwereld uit
Kwetsbaarheid verbindt II
Ik werk dit jaar 25 jaar bij Pro Persona. Of moet ik nu zeggen: zou werken? Een jubileum waar ik heel erg naar uitkijk. Sommige mensen vragen zich af of je er trots op moet zijn, zolang ergens werken. Nou ik wel. Omdat ik mijzelf, juist door te blijven, een aantal keren enorm ben tegengekomen, … Meer lezen over Kwetsbaarheid verbindt II
Drakenveren
Ik heb helaas M moeten teleurstellen. Er was geen blog bij haar kopje koffie 😉. Want vandaag stond, net zoals bij de meeste mensen na de Kerstvakantie, mijn werk op het programma. Ik heb mijn naaste collega’s de afgelopen weken op de hoogte gehouden van mijn situatie. In eerste instantie dat ik wat later op … Meer lezen over Drakenveren
