Priesteressen (en) vuurwerk

Het was de dag waarop ik in Nederland Midzomer zou hebben gevierd. En meer nog dan dat: ik zou negen nieuwe Maanpriesteressen hebben verwelkomd. Vrouwen die, net als ik een paar jaar geleden, zeven magische poorten van het Maanmagiepad zijn doorgegaan om te worden wie ze zijn. Poorten met namen als het Innerlijk Kompas, de …

De gratie van Duister

Het zeewater was hier vandaag iets meer dan 16 graden. En ik kan je vertellen: dat is koud. Heel koud. Zó koud dat ik echt denk dat ik doodga als ik mij erin laat zakken. Alles in mij roept ‘Nee’. En toch ga ik. Omdat ik weet dat ik mij als herboren voel als ik …

De magie van de bronnen

Magie. Je hoeft er alleen maar in te geloven. En dan gebeurt het. Zoals vandaag. De dag van de bronnen. En de regen komt met bakken uit de hemel. Een muntje voor een behouden reis. En dan op pad. De tuinen van Chalice Well door. Een heel oud ritueel in een eigentijds jasje. Maar goed …

Het hart van het leven

Het is mistig en donker als ik over de A15 naar huis rijd. Op de radio hoor ik Kerstliedjes. Samen met de weersomstandigheden brengen ze mij in de stemming voor de mooiste tijd van het jaar. Na een tijdje valt me op dat links van mij iets beweegt. Het rijdt ongeveer even snel als ik. …

Dag zon, hallo Mabon!

Als ik opsta, iets later dan normaal op een doordeweekse dag, is het helder aan de hemel. Een heerlijke herfstdag ligt in het verschiet. De nacht was koud, en mistflarden zwerven over de afgekoelde en gemaaide akkers. Maar er hangt een belofte van zonnestralen in de lucht als de Volle Maan de horizon kust. Afgelopen …

Midzomergeluk

Ik stap zonnig gekleed, en klein beetje gestresst vanwege mijn enorme bepakking voor één dag, in de auto. Als ik de radio aanzet, glijdt de regelstress van mijn schouders: ‘En het regent, ja, het regent! Zonnestralen!’ Ik denk even terug aan het moment in mijn leven waarop dit liedje ook door mijn hoofd zong. Tranen …

Parallel van de paradox

Het is een week voor de langste dag en de kortste nacht. Midzomer. Het moment waarop het donker wordt geboren. Want daarna worden de nachten weer langer tot Midwinter. Maar vannacht, toen Grote Zoon thuiskwam van zijn eerste eindexamenfeestje, realiseerde ik mij dat het passender is om er nu over te schrijven. Omdat er een …

Oer-Hollands zomerritueel

‘Wat ga je doen dan?’ vraagt grote Kleine Zoon, als we zitten te eten en hij begrijpt dat ik vanavond wegga. ‘O, weer heksen in het bos.’ Niemand die daar nog raar van opkijkt in mijn huishouden. Gelukkig maar, want zo gek is heksen nog niet. Een uur later ben ik op die fijne plek, …

Lente van hoop en glorie

Als ik terug naar huis fiets, lijkt het kouder dan het is. En terwijl ik vogeltjes hoor fluiten langs Memory Lane, denk ik terug aan fijne momenten met haar en beeld ik tegelijkertijd in hoe ze er nu bij ligt, met allerlei slangen en apparaten in en om haar lijf. Ik fiets langs een restaurantje …

Lichtpuntje in donkere tijden

De avond is eigenlijk nog maar net gevallen als ik naar buiten stap. In het westen rest nog een vaag schijnsel van de dag. Toch is dat niet waar mijn ogen als vanzelf naartoe trekken. Wat wel trekt is het smalle sikkeltje van de Nieuwe Maan. Na de donkerste Donkere Maan is ze een welkome …