Tapdansen tussen donker en licht

Voor mijn gevoel leven we, leef ik, nu echt letterlijk op de scheidslijn tussen donker en licht. Als ik vanmorgen buiten loop, is het nog donker en waait het flink, terwijl de vogels al fluiten dat het een lieve lust is. Ik herinner me het feitje dat ik onlangs hoorde of las: vogels beginnen drie …

Limburg en het meisje

'Je blog over de spoedeisende hulp was eh, wat meer down-to-earth, wat minder spiritueel, dan anders', zegt m'n vader als ik onverrichterzake terug kom uit het ziekenhuis. Ik lach als een boer met kiespijn. Sinds mijn diagnose rijdt m'n vader elk weekend op en neer uit Zuid Limburg, waar ik ben opgegroeid. Het is fijn …

Eén stap tegelijk naar het licht

De Imbolcviering sluit naadloos aan bij de vrouwencirkel die vorige week voor mij werd georganiseerd. Daar stapte ik via een spiraal van lapjes uit de onderwereld en kreeg ik het licht aangereikt. Luisterde ik zeer geëmotioneerd naar het lied uit Frozen en voelde ik me ontzettend gesteund en gedragen door de 18 vrouwen die mij …

Deken van troost

Er zijn mensen die in mos het bewijs zien van een slecht onderhouden gazon. Sinds mijn opleiding tot rouwvrouw zie ik mos als een bedje van troost. Een zacht bedje, dat tranen van verdriet kan opvangen. Dus toen ik gistermiddag het prachtig felgroene mos zag in het vossenbosje in Park Lingezegen, was mijn ontroering groot. …

Wervelend de Onderwereld uit

Pfff. Waar te beginnen als ik een magische avond wil beschrijven? Bij het begin dan maar. Al snel na mijn diagnose voel ik de behoefte om samen te zijn in een kring van vrouwen. Niet zomaar vrouwen. Vrouwen die weten van leven en dood. En van liefde. Binnen de Maantempel zijn van die vrouwen. Ik …

Kwetsbaarheid verbindt II

Ik werk dit jaar 25 jaar bij Pro Persona. Of moet ik nu zeggen: zou werken? Een jubileum waar ik heel erg naar uitkijk. Sommige mensen vragen zich af of je er trots op moet zijn, zolang ergens werken. Nou ik wel. Omdat ik mijzelf, juist door te blijven, een aantal keren enorm ben tegengekomen, …

Drakenveren

Ik heb helaas M moeten teleurstellen. Er was geen blog bij haar kopje koffie 😉. Want vandaag stond, net zoals bij de meeste mensen na de Kerstvakantie, mijn werk op het programma. Ik heb mijn naaste collega’s de afgelopen weken op de hoogte gehouden van mijn situatie. In eerste instantie dat ik wat later op …

Priesteressen (en) vuurwerk

Het was de dag waarop ik in Nederland Midzomer zou hebben gevierd. En meer nog dan dat: ik zou negen nieuwe Maanpriesteressen hebben verwelkomd. Vrouwen die, net als ik een paar jaar geleden, zeven magische poorten van het Maanmagiepad zijn doorgegaan om te worden wie ze zijn. Poorten met namen als het Innerlijk Kompas, de …

De gratie van Duister

Het zeewater was hier vandaag iets meer dan 16 graden. En ik kan je vertellen: dat is koud. Heel koud. Zó koud dat ik echt denk dat ik doodga als ik mij erin laat zakken. Alles in mij roept ‘Nee’. En toch ga ik. Omdat ik weet dat ik mij als herboren voel als ik …

De magie van de bronnen

Magie. Je hoeft er alleen maar in te geloven. En dan gebeurt het. Zoals vandaag. De dag van de bronnen. En de regen komt met bakken uit de hemel. Een muntje voor een behouden reis. En dan op pad. De tuinen van Chalice Well door. Een heel oud ritueel in een eigentijds jasje. Maar goed …