Venus en de Graal

Op het moment dat we wisten dat de horeca weer zou opengaan, reserveerden we een tafel in het fijnste restaurant van Nijmegen. Dinsdag 2 juni leek ons een mooie dag. Een historisch moment is een historische plek waardig. Al ging het ons niet om de versoepeling van de Corona-maatregelen. Het ging op het moment van …

Alles wat er is

Het gebeurt niet zo vaak dat ik, terwijl ik de krant lees en de radio soul & jazz laat horen op de vroege morgen, in gedachten verzonken raak. Er vallen puzzelstukjes op hun plek, bij het opzoeken van het woord ‘Kankantri’. Dat woord staat twee keer genoemd in een gedicht bij een artikel uit de …

Mag het licht aan?

Chemo 2.0 heet niet voor niets chemo 2.0. Omdat het anders is dan chemo 1.0. Niet per se erger. Maar misschien is het niet-weten-wat-te-verwachten van de chemo ná de operatie dat wel. Inmiddels weet ik dat het pepmiddel mij the day after vrolijk en op de been houdt. Bij de chemo’s voor de operatie stortte …

Van brief tot Beltane

Mijn ziekzijn brengt zoveel moois. Goede gesprekken. Diepe inzichten. Mooie momenten. Cadeaus. Berichten, kaarten. En brieven. Ik ben dol op brieven. Het ingewikkelde is tegelijkertijd om alle brief- en andere schrijvers recht te doen, en terug te schrijven. Dat probeer ik wel, maar het lukt niet altijd en zeker niet per omgaande. Weet dan in …

Baalblog, met de Frantze slag

Ik weet dat sommigen van jullie het fijn vinden als ik af en toe een baalblog schrijf. Omdat het soms, in al mijn hoop en vertrouwen lijkt als of ik dat soort dagen of momenten niet zou kennen. Ik ken ze. Echt. En ik weet dat als het zo is, dat er dan iets in …

Waar Ziel woont

In de keuken helpt Grote Zoon Manlief met koken. Indiase curry, het water loopt me nu al in de mond. Kleine Zoon ligt op de bank en kijkt een aflevering van een gekke Netflix-serie. Ik zit op mijn ziekenthuisbed en dop de boontjes. Knoet zit te wachten tot er iets naar beneden valt. Zie hier …

Gemaakt om te leven

Net kwam het besluit: Ik mag vandaag naar huis! Fijn, en spannend tegelijkertijd. Een achtbaan zal het nog wel een tijdje blijven. Want in fysiek opzicht gaat het me het ene moment prima: ‘Ha lekker, ontbijt!’, terwijl ik halverwege mijn krentenbroodje met roomboter al denk: ‘Mmm, zou best even mijn ogen kunnen dichtdoen’. Wat ik …

Taal der tekens

Dag vier, en Paaszondag, in het ziekenhuis. Heb best wat pijn in mijn buik, en toch voel ik me een heel stuk beter dan gisteren. Hoe bijzonder om vanmorgen dan een stukje van L te lezen op Facebook over Maria Magdalena op de zaterdag na Goede Vrijdag: ‘Maria Magdalena.Vandaag in stilte gehuld.Rouw van verlies van …

The day after

Ik ben in een andere wereld beland. Voor vijf dagen als het gaat om mijn fysieke omgeving. Het ziekenhuis. Maar vandaag voelt het ook op een andere manier als een andere wereld. Die van een wedergeboorte. Die van na de operatie, the day after, waar ik meer tegenop zag dan de operatie zelf. Woensdag, the …

Waar geluk heel gewoon is

Zondag was de eerste dag waarop ik het ‘aandurfde’ om een blotevoetenwandeling te maken, zoals ik afgelopen jaar wel vier keer op een dag deed. Half februari was er al een FB-herinnering langs gedwarreld, dat ik dat vorig jaar toen al voor het eerst deed. Maar het weer, de Corona-perikelen en mijn eigen situatie maakten …