Zinvol luisteren

Het zal je niet verbazen dat een van mijn favoriete artikelenseries in de Volkskrant ‘Zinvol leven’ heet. Ik lees zeker niet elke dag de krant, maar vandaag was me trouwens meer uit het hart gegrepen. Zoals een column over de verplichting van niet-beschermende mondkapjes. Verder stonden er trouwens vooral Corona-onzin artikelen in vandaag. Maar goed, …

Taal der tekens

Dag vier, en Paaszondag, in het ziekenhuis. Heb best wat pijn in mijn buik, en toch voel ik me een heel stuk beter dan gisteren. Hoe bijzonder om vanmorgen dan een stukje van L te lezen op Facebook over Maria Magdalena op de zaterdag na Goede Vrijdag: ‘Maria Magdalena.Vandaag in stilte gehuld.Rouw van verlies van …

Van zaterdags wilgentenentempeltje naar doordeweeks bosbaden

Na een behoorlijk drukke en hectische week, voelt de rust en de ruimte van zaterdagmorgen als een cadeautje. Een die ik met veel genoegen uitpak. Ik slaap -voor mijn doen- uit. Pas om half acht komt ik voor het eerst m’n bed uit. Alsof Knoet wist dat vandaag niet de dag was om zoals altijd …

Leven vanuit het hart

Rond half tien loop ik het bos in. Direct rechts van mij zie ik pas uitgekomen vergeet-me-nietjes. Even verder ontwaar ik twee in een zonnestraal dansende vlinders. En word ik mij bewust van gekriebel langs mijn blote armen. Als ik even later zelf in het zonlicht sta, zie ik dat het gekriebel komt van de …

De troost van luisteren

Net als de eerste baklucht uit de pannenkoekenpan komt, realiseer ik me dat ik mijn nette jurk nog aan heb. Op datzelfde moment denk ik: ‘Boeiuh!’ De pannenkoeken zijn een verzoek van Kleine Zoon, net nadat we weer thuis zijn van de afscheidsbijeenkomst van de moeder van een vriendje van hem. Niet ‘zomaar’ een afscheidsbijeenkomst. …

Deinen naar de eindeloze zee

Woensdagochtend, klokslag zeven. Er komen oude herinneringen boven. Heel oude. Van naderhand in een auto met beslagen ramen krentenbollen halen bij de bakker in een naburig dorp. Van kleine ruimten waarin het passen en meten is. Van rillen aan de kant. Van wachten, eindeloos wachten tot ik aan de beurt ben. En dan waag ik …

Sisters in the hood

Als ik binnenkom, glanst het verdriet al door de kamer. Slecht geslapen, liggen malen, uit bed gegaan, kopje thee gezet, eindeloze tranen gehuild. In haar eentje. Met als gevolg dat het gevoel er alleen voor te staan, alleen maar sterker was geworden. 'Zie je wel, niemand die voor mij zorgt, niemand die me ziet.' Het …

Luider dan woorden

Ik hoorde gisteren een verhaal. Stel je voor: het heeft buiten geregend. Nu is het droog, maar er liggen nog grote plassen op straat. Peuter gaat op de trap zitten en trekt zijn regenlaarsjes aan. De linker aan zijn rechtervoet en de rechter aan zijn linkervoet. Opa adviseert hem de laarsjes om te draaien, maar …

Langs het tuinpad van 2015

Ik wil het jaar uit met een blog. En als ik vandaag zowel Maaike Ouboter als Wim Sonneveldt in de Top 2000 hoor zingen, weet ik dat mijn blog te maken zal hebben met de twee die niet meer onder ons, en toch nog steeds bij mij, zijn. Zij inspireren mij tot: Ik heb onder …

Duizend manen bloeien

Als ik in een sprookje leefdeDan zou ik klimmen Met een ladder hoog en steilNaar het melkwit van de maanIk zou in haar nieuwe sikkel slapenAls een roosje stil en zacht Mijn dromen uit de sterren plukkenDie dan stralend naast haar staanAls ze halfmaan zou zijnZou ik weer naar boven gaanOm te leunen en te luisterenNaar haar …