Telkens weer

Kanker. Corona. De man met de hamer staat klaar. Ik voel hem wel maar zie hem niet. Ik vind het spannend om de chemo te gaan doen, en achteraf vallen de eerste drie behandelingen me mee. Ik vind het spannend om geopereerd te worden. En drie weken later kan ik zeggen: het viel me mee. …

Groei naar gouden zonlicht

Ik hou van de herfst. Net zoals van de lente, de zomer en de winter overigens. En het meest misschien wel iedere keer van die overgangsperiode. Als het ene seizoen nog gaande is, en de tekenen van dat wat komen gaat -voor wie het wil zien- onmiskenbaar zijn. Zoals de ganzen die sinds het begin …

Op reis naar Appelland

Ik ben al vroeg wakker, en sta ruim een kwartier voor de afgesproken vertrektijd al klaar met een goed gevulde koffer en handbagage. Manlief brengt mij vandaag de eerste etappe weg. Op naar Schiphol. Het wordt een tropische dag in Nederland, maar ik weet dat het in Appelland maar de helft van de temperatuur is. …

Leven in het licht van de Morgens

Besluiteloos stap ik op de fiets. Schoenen aan of uit? Oortjes in of niet? Beide antwoorden blijken negatief te zijn, alhoewel dat allesbehalve zo voelt. Want de wind liefkoost nu mijn tenen, en de vogels strelen mijn gehoor. Bij elk kruispunt laat ik me leiden door een onzichtbare hand. En zo beland ik, op deze …

Midzomergeluk

Ik stap zonnig gekleed, en klein beetje gestresst vanwege mijn enorme bepakking voor één dag, in de auto. Als ik de radio aanzet, glijdt de regelstress van mijn schouders: ‘En het regent, ja, het regent! Zonnestralen!’ Ik denk even terug aan het moment in mijn leven waarop dit liedje ook door mijn hoofd zong. Tranen …

Regenbogenrituelen

Afgelopen dinsdag bevind ik mij -net als wellicht veel meer mensen, gezien de enorme files die het gevolg waren- in een onverwacht heftige onweersbui in het zuiden van het land. En als ik gistermiddag thuiskom, zie ik dat mijn witte pioenrozen-in-knop topzwaar richting Moeder Aarde hellen. Omdat er net zoals de dag ervoor weer kans …

Oer-Hollands zomerritueel

‘Wat ga je doen dan?’ vraagt grote Kleine Zoon, als we zitten te eten en hij begrijpt dat ik vanavond wegga. ‘O, weer heksen in het bos.’ Niemand die daar nog raar van opkijkt in mijn huishouden. Gelukkig maar, want zo gek is heksen nog niet. Een uur later ben ik op die fijne plek, …

Spiraal naar de pauwennok

Gisteren fiets ik voor het eerst sinds tijden naar mijn werk in de Zuid Veluwse bossen. Ik ben mijn dorp nog niet uit of ik zie iets wat ik de afgelopen maanden heb gemist: een natuurfenomeen dat een ander misschien niet eens zou opvallen, terwijl het voor mij een teken van de taal der tekens …

Jaren zestig wolkenblijheid

Vandaag had ik twee keer fietspech. Geen lekke banden, maar op de heenweg zeiknat geregend en op de terugweg flinke wind tegen.  Ik wilde solidair zijn met Grote en Kleine Zoon, die na drie prachtig zonnige vrije dagen weer veertien kilometer enkele reis naar school moesten fietsen. Je hoort me niet zeuren hoor. Want ondertussen …

Stadspareltje

Gewoontedier als ik ben, sta ik om zes uur op. Douche, wandel met de hond en ontbijt. Kleed me aan en bedenk me dat ik vandaag Grote en Kleine Zoon kan verblijden met een autoritje naar de stad in plaats van doorweekt op school aan te komen. En zo geschiedt. Omdat we natuurlijk niet de …