Hoe vaak heb ik al niet op deze manier hier gezeten? Op het balkon, laken om mijn schouders, dekentje onder mijn billen? Wakker van de dageraad, wachtend op de Zon. Misschien is dit wel de mooiste plek en het mooiste moment van elke dag. Mussen tjilpen. Zwaluwen snerpen. Meeuwen krijsen. Ik ben stil. Vandaag is … Meer lezen over Goedemorgenkus van Zon
Ik hou van de schoonheid van vergankelijkheid. Misschien is dat wat ik mijn vader gisteravond niet goed duidelijk kon maken. Toen noemde ik het de schoonheid van verval. We liepen in het buurstadje door een steegje waar al jaren een tuin tiert op de plek waar vroeger een huis stond. De buurmuren staan er nog … Meer lezen over Zeemeeuwenverdriet
Niemand heeft het eeuwige leven. Mensen niet. Honden niet. En zelfs Trees niet. Dus nam ik gisteren afscheid van haar. Als ze me ziet, loopt ze vrolijk op me af. Ze glijdt over het parket en zakt door haar achterpoten. Labradors zullen altijd doen alsof het goed met ze gaat. Daarin is zij niet anders. … Meer lezen over Hemel van het hart
Na een route langs eindeloze sinaasappelgaarden gisteren, is het vandaag de beurt aan aardbeienland. En waar gisteren de vrouwelijke energie overheerste in de vorm van Aphrodite, rijden we vandaag naar een voor mijn gevoel ‘mannelijke’ opgravingslocatie: Kourion. Bijzonder om daar te lezen dat er een Romeinse villa is gebouwd door een rijke man die zowel … Meer lezen over Buiten tijd en ruimte
Ook op vakantie ben ik dol op rituelen. Zoals proberen wakker te zijn voordat de zon opkomt, zodat ik kan kiezen vanwaar ik haar bekijk als ze de dag wakker kust. Vanaf mijn bed, zoals vandaag, vanaf het balkon, of, zoals gisteren, zittend op het strand. Dan m'n tochtje naar de bakker. Croissantjes eet ik … Meer lezen over Herinneringen in het hart
Zo'n eerste avond aan het strand is altijd een beetje anti-climax. Moe en hongerig van een lange autorit, voelt het zand stug en de wind ruw. Het zout in de lucht klampt zich vast aan mijn huid. En toch geniet ik, met volle teugen. Tot ik in slaap val, op het schoengeroffel en handgeklap van … Meer lezen over Zee van leven
Het is zeven uur in de ochtend en het is verbazingwekkend hoe hoog de zon al staat. En hoeveel drukte al gaande is op het strand vóór mij. Ik zit op m'n balkon, twee hoog. De surfers zijn niet op één hand te tellen (ook niet op twee trouwens), de meeuwen hebben hun ontbijt al … Meer lezen over The elements of Nantasket Beach
Vandaag hebben we voor de zekerheid de wekker gezet. Grote en Kleine Zoon hebben een big event: ze gaan vandaag voor het eerst in hun leven schieten! Met een shotgun! Frank werkt bij het grootste outdoorbedrijf van Amerika, misschien wel van de wereld. En daar, ongeveer 20 mijl verderop, worden ergens in de bossen, outdoorlessen, … Meer lezen over Spain in Maine
Als we Zeeland binnenrijden zet ik Bløf aan. Wat anders? Ik hou van het taalspelen dat ze doen, van de melancholische klanken. En vooral van de gevoelige stem van zanger Paskal. Los van onze reis, is de aanleiding van de muziek een woordgrapje dat manlief en ik hebben sinds ik jaren geleden een boek van … Meer lezen over Bomen, beauty en Bløf
Ik kom weinig tot schrijven de laatste weken. Mijn hoofd zit vol. Boordevol. En mijn lijf ook. Met allerlei gevoelens en gedachten waar ik vooralsnog weinig raad mee weet. Omdat ik ze niet ken van mijzelf. Niet in deze mate in ieder geval. Ze maken in ieder geval dat er weinig ruimte voor inspiratie is. … Meer lezen over Duveltje in een doosje
