Een dag uit het leven

Wat een prachtig zonnige Volle Maan-dag was het gisteren. In de morgen genoot ik van de zalmen in de hemel, in de middag snoeide ik 10 twijgen van de blauwe regen en in de avond werd ik -als altijd- blij toen ik de zon zag ondergaan, en de melkwitte maan zag opkomen. Ik had gehoopt …

Naar dat wat was

Kaart van vriendin C Net zoals bij de vorige drainage moet ik flink 'bijtrekken' qua energie. Manlief zei zojuist dat zijn collega mijn situatie vergeleek met het lopen van een marathon. Ik denk dat ie gelijk heeft. Ik heb de afgelopen week een marathon gelopen. Nu moet ik de rust pakken die ik krijgen kan. …

Wervelend de Onderwereld uit

Pfff. Waar te beginnen als ik een magische avond wil beschrijven? Bij het begin dan maar. Al snel na mijn diagnose voel ik de behoefte om samen te zijn in een kring van vrouwen. Niet zomaar vrouwen. Vrouwen die weten van leven en dood. En van liefde. Binnen de Maantempel zijn van die vrouwen. Ik …

Mama Mia!

Er zijn films die ik alleen met mijn BFF wil zien. Mama Mia was er zo een. Dus toen ik twee weken geleden de aankondiging zag langskomen van deel 2, gewoon in ons eigenste dorpstheater, was de ‘deal’ snel gemaakt. Ook al is het Valentijnsdag, wij zouden met zijn twee naar Here we go again …

Omdat morgen alles anders kan zijn

Vernieuwing. Een verbeterde versie van mijzelf, of iets of iemand anders. Het is goed en hoort bij het leven. Maar sommige dingen hoeven niet te veranderen. Oudjaarsavond bijvoorbeeld. Vorig jaar deden we het wel anders. Na een verdrietige week rijden we tamelijk impulsief naar Zwitserland, om Oud en Nieuw te vieren bij mijn broer. Oudjaarsdag …

Hemel van het hart

Niemand heeft het eeuwige leven. Mensen niet. Honden niet. En zelfs Trees niet. Dus nam ik gisteren afscheid van haar. Als ze me ziet, loopt ze vrolijk op me af. Ze glijdt over het parket en zakt door haar achterpoten. Labradors zullen altijd doen alsof het goed met ze gaat. Daarin is zij niet anders. …

Slingers vol vriendschap

Deze donkere novemberdag nodigt uit om er zélf wat licht in te brengen. En omdat dat nu eenmaal makkelijker en gezelliger is met zijn twee, trek ik er op uit met dinnetje A. Ach, wat heet eropuit trekken als de bestemming het plaatselijke tuincentrum is. Maar in de pre-Kerstperiode kan ie onze goedkeuring wel wegdragen. …

Als een gouden randje

Iets meer dan zes jaar geleden schrijf ik over haar. In mijn eerste blog om precies te zijn. Mijn hondenvriendin. Mijn wandelmaatje toen Knoet nog niet in mijn leven was. Nu is ze bejaard. Hoogbejaard. En ze lijkt wel een kat met negen levens. Want al meer dan eens vertelde haar baasje A over hoe …

Onnozel-tranen-lachen-vriendschap

‘Hé, ga je mee naar Zandvoort aan de zee!’ Het vrolijke deuntje dwarrelt als vanzelf in mijn hoofd als ik Haarlem binnenrij. Misschien omdat ik hier als ‘inlander’ de zee al ruik. En misschien ook gewoon omdat ik weet dat ik later vandaag daadwerkelijk naar Zandvoort ga. Maar eerst ga ik naar haar; het studentenflatgenootje …

Onweerswolven en bloesempje vlier

Na honderd meter vallen dikke druppels. We schuilen onder een struik. Knoet bibbert, bang als altijd van het onweer. Buienradar meldt 10 minuutjes, dan trekt het weg. We hebben de tijd. Een kwartier later lijkt het minder hard te regenen. Naar huis gaan betekent ook nattigheid. Doorlopen dus maar. Knoet met de staart tussen haar …