Ze zeggen dat dieren natuurlijke verschijnselen al mijlenver tevoren kunnen aanvoelen of anderszins bemerken met hun zintuigen. Zo ruiken wolven op kilometers afstand bloed, en weten poezen ruim voor het stervensmoment van hun baasje dat het komt, en vertrekken ze tijdelijk naar elders. Dus toen ik afgelopen week 's avonds om half elf hanen hoorde … Meer lezen over Lieve lente in de lucht
Afgelopen weken waren ‘we’ goed voorbereid op de winter. Reikhalzend keken we uit naar een mogelijkheid om te schaatsen op natuurijs, de sneeuw smeekten we bijna uit de winterwolken en ‘s avonds werd keurig vast zout gestrooid. Maar vanmorgen lijkt het wel alsof we ons collectief wilden laten verrassen. En ik weet inmiddels: dan doet … Meer lezen over Fatima en Feniks in de sneeuw
Een tijdje geleden besluit ik na mijn werk even te wandelen in het bos. Heel even maar, in een heel klein bos. Een bosje waar ik al eerder gelopen had, en wat me toen waarlijk een gevoel van een sprookjesbos gaf. In het kwartier dat ik door dat bos loop, gebeurt meer dan er in … Meer lezen over Tempel zonder Drempel
Ik loop net de laatste ronde van de dag met Knoet. Nou ja, ronde is eigenlijk een groot woord. Ik heb niet veel zin om verder te lopen dat de rotonde aan het begin van mijn straat. Knoet deelt mijn mening woordenloos en maakt na een plas rechtsomkeert. Maar dat kleine stukje dat we gaan, … Meer lezen over Schoonheid van vallend blad
Iets meer dan zes jaar geleden schrijf ik over haar. In mijn eerste blog om precies te zijn. Mijn hondenvriendin. Mijn wandelmaatje toen Knoet nog niet in mijn leven was. Nu is ze bejaard. Hoogbejaard. En ze lijkt wel een kat met negen levens. Want al meer dan eens vertelde haar baasje A over hoe … Meer lezen over Als een gouden randje
Zaterdagmorgen, half zeven. Ik word uit mijzelf wakker. Voel even teleurstelling, omdat ik deze dag kan uitslapen. Tegelijk weet ik dat ik het ochtendmensritme niet uit mijn lijf kan halen. Bovendien ligt er beneden een hondje op mij te wachten. Weer terug van de wandeling wuift Manlief, die moet werken, mij terug naar bed. Ik … Meer lezen over Het gewone bijzonder
Het rustige herfstweer nodigt me uit voor een boswandeling. Bij elk kruispunt laat ik me leiden door mijn gevoel. En zo sta ik rond half elf in de Ommuurde Tuin in Renkum. De twee Nijlganzen, die ik in het voorjaar als lieflijke kuikens ontmoette, komen blazend en met hun vleugels wijduit hun terrein verdedigen tegen … Meer lezen over Nijlganzen, Wodanseiken en Modderzweet
Rechtsaf, de parkeerplaats op. De hoge stemmetjes op de kinderboerderij achterlaten. De bootcamp-huisvrouwen zien hollen. Knoets neus in de wind. De kruiden in het gemaaide gras ruiken. De stralen van de zon voelen. De sterren dauw zien glinsteren. Een kale akker. Met hier en daar een waas van groen. Ernaast een veld met graan en … Meer lezen over Verenbloem woensdagwandeling
Na een korte want hete wandeling in het boeken- en kunstdorpje Montolieu rijden we dezelfde weg terug als die we bij ons eerste uitstapje heen reden. We zijn inmiddels een beetje gewend aan de één-auto-smalle, bochtige bergweggetjes met diepe greppels langszij. De realiteit heeft ons geleerd dat de krapte zich met de enkele tegemoetkomende auto … Meer lezen over 1001 dingen in 24 uur
Zodra ik mijzelf in het koele blauw van het zwembad laat glijden, ben ik de zonnesteekhitte van vanmiddag vergeten. En terwijl ik langzaam door het water glijd zie ik in de hoek van het zwembad een grote vlinder liggen. Ooit was hij zwart met wit gestreept. Ik snel uit het zwembad om hem uit het … Meer lezen over Zee van vlinders
