Een tijdje geleden besluit ik na mijn werk even te wandelen in het bos. Heel even maar, in een heel klein bos. Een bosje waar ik al eerder gelopen had, en wat me toen waarlijk een gevoel van een sprookjesbos gaf. In het kwartier dat ik door dat bos loop, gebeurt meer dan er in … Meer lezen over Tempel zonder Drempel
Ik loop net de laatste ronde van de dag met Knoet. Nou ja, ronde is eigenlijk een groot woord. Ik heb niet veel zin om verder te lopen dat de rotonde aan het begin van mijn straat. Knoet deelt mijn mening woordenloos en maakt na een plas rechtsomkeert. Maar dat kleine stukje dat we gaan, … Meer lezen over Schoonheid van vallend blad
Iets meer dan zes jaar geleden schrijf ik over haar. In mijn eerste blog om precies te zijn. Mijn hondenvriendin. Mijn wandelmaatje toen Knoet nog niet in mijn leven was. Nu is ze bejaard. Hoogbejaard. En ze lijkt wel een kat met negen levens. Want al meer dan eens vertelde haar baasje A over hoe … Meer lezen over Als een gouden randje
Zaterdagmorgen, half zeven. Ik word uit mijzelf wakker. Voel even teleurstelling, omdat ik deze dag kan uitslapen. Tegelijk weet ik dat ik het ochtendmensritme niet uit mijn lijf kan halen. Bovendien ligt er beneden een hondje op mij te wachten. Weer terug van de wandeling wuift Manlief, die moet werken, mij terug naar bed. Ik … Meer lezen over Het gewone bijzonder
Het rustige herfstweer nodigt me uit voor een boswandeling. Bij elk kruispunt laat ik me leiden door mijn gevoel. En zo sta ik rond half elf in de Ommuurde Tuin in Renkum. De twee Nijlganzen, die ik in het voorjaar als lieflijke kuikens ontmoette, komen blazend en met hun vleugels wijduit hun terrein verdedigen tegen … Meer lezen over Nijlganzen, Wodanseiken en Modderzweet
Rechtsaf, de parkeerplaats op. De hoge stemmetjes op de kinderboerderij achterlaten. De bootcamp-huisvrouwen zien hollen. Knoets neus in de wind. De kruiden in het gemaaide gras ruiken. De stralen van de zon voelen. De sterren dauw zien glinsteren. Een kale akker. Met hier en daar een waas van groen. Ernaast een veld met graan en … Meer lezen over Verenbloem woensdagwandeling
Na een korte want hete wandeling in het boeken- en kunstdorpje Montolieu rijden we dezelfde weg terug als die we bij ons eerste uitstapje heen reden. We zijn inmiddels een beetje gewend aan de één-auto-smalle, bochtige bergweggetjes met diepe greppels langszij. De realiteit heeft ons geleerd dat de krapte zich met de enkele tegemoetkomende auto … Meer lezen over 1001 dingen in 24 uur
Zodra ik mijzelf in het koele blauw van het zwembad laat glijden, ben ik de zonnesteekhitte van vanmiddag vergeten. En terwijl ik langzaam door het water glijd zie ik in de hoek van het zwembad een grote vlinder liggen. Ooit was hij zwart met wit gestreept. Ik snel uit het zwembad om hem uit het … Meer lezen over Zee van vlinders
Inmiddels heb ik iets van een aangename ochtendroutine gevonden: een korte wandeling door ‘eigen’ bos, een meditatie in de warmgele zon bij de oude wijnschuur en tien baantjes in het frisblauwe maar zeker niet koude zwembad. Dan douchen en in de kleren, en vite vite richting boulangerie. Na het ontbijt besluiten we vanwege de hitte … Meer lezen over Het kleurrijke Montagne Noir
Tussen laatste werkuren en eerste vakantiegevoel wil ik graag nog even langs Vrouwe Beuk. Ze staat ergens tussen mijn werk en mijn thuis. Ik parkeer de auto en loop het bos in. Een van mijn favoriete. Ik ben nog maar net onderweg als ik bemerk hoe stil het is. Misschien komt het door het contrast … Meer lezen over Vertrouw Vrouwe Beuk
