Voorbij de Volle Maan

Haha, meestal kies ik achteraf een foto bij de blog die ik schrijf. Zoals altijd wist ik niet waar mijn verhaal naartoe zou leiden, maar toen ik daarna naar de foto's ging, zag ik als eerste de jeugdfoto's die Broer mij gisteren stuurde. Leuk genoeg om hier te plaatsen. Maar hij heeft dus niets te …

Deken van troost

Er zijn mensen die in mos het bewijs zien van een slecht onderhouden gazon. Sinds mijn opleiding tot rouwvrouw zie ik mos als een bedje van troost. Een zacht bedje, dat tranen van verdriet kan opvangen. Dus toen ik gistermiddag het prachtig felgroene mos zag in het vossenbosje in Park Lingezegen, was mijn ontroering groot. …

Klein geluk

Het is koud, en nog donker. Toch kan ik zien dat het gras wit bevroren is. Ik weet dat ik kleine stapjes moet zetten om niet uit te glijden. Gelukkig kan ik niet meer anders. Ik ben een beetje bijgetrokken qua conditie. Doe vandaag weer mijn ‘normale’ ding. Wandelen, ontbijten, yoga, aankleden. In die volgorde. …

Eeuwiggroen tikkende klok

De gesprekken donderdag, met de oncoloog en huisarts hebben me flink beziggehouden het weekend. De confrontatie met alle ziekenhuisperikelen en praten over crisissituaties trekt mijn positieve energie naar beneden. Niet gek natuurlijk. Het maakte dat de nacht van zaterdag op zondag best onrustig was. Dikke buik en tot overmaat van ramp wakker worden met het …

Welkom Hel

De dertien nachten na Midwinter noemen ze ook wel de Heilige Nachten. Een tijd van rust, verstilling en inkeer. Het is een periode waarin de zon stil lijkt te staan, hij komt dertien dagen lang rond dezelfde tijd op en gaat rond dezelfde tijd onder. Vroeger kwam het leven in deze dagen volledig tot stilstand. …

Vertraging van de herfst

Het is de laatste tijd stil op dit blog. Niet dat ik stilzit hoor, al is dat op zich wel de oefening waar ik mij deze weken mee bezighoud. In plaats van enkel te beschikken over een AAN (wakker) en UIT (slapen) knop, bekwaam ik mij in de kunst van het vertragen.  De lessen worden …

Mabon Mais

Als ik wakker word, zie ik een rode gloed op de ramen van de huizen waarvan hun tuinen grenzen aan de onze. Ik stap uit bed, kleed me zo snel mogelijk aan. Naar buiten wil ik. Morgenochtend is het Mabon, de herfstequinox, dag en nacht even lang, begin van de herfst. Hoe voelbaar is dat, …

Goedemorgen Morgen

Zacht gezoem. Ik kan niet goed horen waar het vandaan komt, terwijl ik afloop op de weg langs de akker. De hemel is prachtig zalmblauw gekleurd, met hoog het laatste witte sikkeltje van de maan. Ik hoor kraai krassen. Ze vliegt precies naar het bovenste topje van de elektriciteitsmast. De andere Morgens vliegen op en …

Spiraal van leven

‘Het systeem wil altijd meer, meer, meer. Dus vertraag nog meer. Stap buiten tijd en ruimte en probeer daar af en toe te blijven.’ Dat is het advies dat ik krijg van een dierbare wijze vrouw als ik haar laat weten dat ik komende week weer een aantal uur ga werken. Ik werk graag. Maar …

Huis van Duif

Gisteren kocht ik een kaartje om te sturen aan mijn vriendin M, omdat haar moeder is overleden. Vandaag besluit ik om naar het park te gaan waar M en ik onlangs waren om bij te praten. Daar wil ik inspiratie opdoen om woorden te kunnen meegeven aan het kaartje. Gedachten zijn er wel, en gevoelens …