Als de madeliefjes nog slapen

Al een paar dagen heb ik de wens om rond of net na zonsopgang een heel eind te wandelen. De nawerking van de chemo maakte dat ik dat niet deed. Niet kon doen. Maar vandaag, Hemelvaartsdag, is de dag bij uitstek om het wél te doen. Toch is mijn eerste waakmoment, ik geloof dat het …

De graal van Avalon

Als ik dit schrijf terwijl ik aan de voorkant van ons huis op het garagepad zit, voel ik de warmte van de zon op mijn lijf. De noten van de vogels mengen zich moeiteloos met het gebrom van auto’s en tractoren. Ik ben weer thuis. Drieënhalf uur geleden ging ik op pad. Het telefoontje gisteren …

Telkens weer

Kanker. Corona. De man met de hamer staat klaar. Ik voel hem wel maar zie hem niet. Ik vind het spannend om de chemo te gaan doen, en achteraf vallen de eerste drie behandelingen me mee. Ik vind het spannend om geopereerd te worden. En drie weken later kan ik zeggen: het viel me mee. …

Tussen blèh en niet-weten

Ik kom niet zo goed op gang vandaag. Heb voor het eerst in ons gezamenlijke bed geslapen, na een week verstelbaar ziekenhuisbed in de woonkamer. Zonen wilden vannacht graag naar ‘the draft’ kijken, een Amerikaans evenement waarbij talentvolle American Footballspelers worden gescout voor teams. Dat moest natuurlijk bekeken worden op het grootste televisiescherm in da …

Gemaakt om te leven

Net kwam het besluit: Ik mag vandaag naar huis! Fijn, en spannend tegelijkertijd. Een achtbaan zal het nog wel een tijdje blijven. Want in fysiek opzicht gaat het me het ene moment prima: ‘Ha lekker, ontbijt!’, terwijl ik halverwege mijn krentenbroodje met roomboter al denk: ‘Mmm, zou best even mijn ogen kunnen dichtdoen’. Wat ik …

Waar geluk heel gewoon is

Zondag was de eerste dag waarop ik het ‘aandurfde’ om een blotevoetenwandeling te maken, zoals ik afgelopen jaar wel vier keer op een dag deed. Half februari was er al een FB-herinnering langs gedwarreld, dat ik dat vorig jaar toen al voor het eerst deed. Maar het weer, de Corona-perikelen en mijn eigen situatie maakten …

Tussen Duivelsberg en Heksendans

Gisterochtend bedacht ik mij dat er na de persconferentie van onze MP vanavond best eens een totale lockdown kan komen. Dus hup, muts op, Knoet onder de arm en op weg naar mijn favoriete bos, waar ik echt al in geen maanden ben geweest. De Duivelsberg. De poort door naar mijn favoriete paadje met vlechtheggen. …

Het is een mooie dag

Het is echt waar. Zing en je bent voorbij de angst. En als je vindt dat je niet kunt zingen (zoals ikzelf 😉), zet dan gewoon een van de succesfilmpjes van America’s got talent aan, met die onwaarschijnlijk fantastische talentcoach Simon Cowell. Hij schijnt bikkelhard te kunnen zijn. Ik zie alleen wat daar voorbij zit. …

De kracht van ons, en de gastvrije aarde

Een paar dagen geleden schreef ik dat ik in sociale quarantaine zou gaan en niet meer zou reageren op social media posts. Die combinatie blijkt moeilijk houdbaar. Niet omdat ik social mediaverslaafd ben (okee, een beetje dan), maar veel meer omdat, juist nu de sociale quarantaine overgaat in strikte quarantaine, die digitale verbinding o zo …

Lots of love van mij voor jou

Na een waar (en gelukkig zonnig) waterballet in Park Lingezegen, kwam de chemodip gisteren iets ieder dan de vorige keer. Ach, dat houdt het een beetje spannend niet waar. En voor mij valt het nog alles mee. Een beetje 🤢, wat goed te doen is met medicatie. Een beetje zweterig bij vlagen en vooral veel …