Als ik wakker word, zie ik een rode gloed op de ramen van de huizen waarvan hun tuinen grenzen aan de onze. Ik stap uit bed, kleed me zo snel mogelijk aan. Naar buiten wil ik. Morgenochtend is het Mabon, de herfstequinox, dag en nacht even lang, begin van de herfst. Hoe voelbaar is dat, … Meer lezen over Mabon Mais
Zacht gezoem. Ik kan niet goed horen waar het vandaan komt, terwijl ik afloop op de weg langs de akker. De hemel is prachtig zalmblauw gekleurd, met hoog het laatste witte sikkeltje van de maan. Ik hoor kraai krassen. Ze vliegt precies naar het bovenste topje van de elektriciteitsmast. De andere Morgens vliegen op en … Meer lezen over Goedemorgen Morgen
Bijna twee weken geleden meldde ik mij ziek op mijn werk. Al zó lang pijn in mijn schouders en nek zonder een oplossing te kunnen vinden tijdens mijn werk, dat ik het nu -in overleg met werk, huis- en bedrijfsarts- probeer te vinden in rust en pijnstilling. Toch heb ik vandaag een werkafspraak in Leeuwarden. … Meer lezen over Friese in- en vergezichten
Ik hou van de herfst. Net zoals van de lente, de zomer en de winter overigens. En het meest misschien wel iedere keer van die overgangsperiode. Als het ene seizoen nog gaande is, en de tekenen van dat wat komen gaat -voor wie het wil zien- onmiskenbaar zijn. Zoals de ganzen die sinds het begin … Meer lezen over Groei naar gouden zonlicht
‘Lekker met je blote voeten door het natte gras!’ roept een buurman terwijl hij lachend langs mij en Knoet holt. ‘Elke dag!’ antwoord ik vrolijk. Nu woon ik in een buurt, waar we onze privacy waarderen. Veel mensen zeggen vriendelijk goedendag. Maar namen en rugnummers? Geen idee. Toch voel ik me verbonden op zo’n moment … Meer lezen over Rugnummers en spiegelspinnen
Gisteravond was het Volle Maan, mét maansverduistering. Het moment in deze Tijd van Overvloed om stil te staan bij wat er te oogsten is. Op het land, maar ook in jouw en mijn leven. Het was ook de dag dat de Vierdaagse karavaan door mijn Betuws dorp raasde. En ik de bloemenregen vanaf de Waalbrug … Meer lezen over Vierdaagse Maan
Het is 7.32 uur, 27,5 graden Celsius. We leggen de laatste 500 meter af richting de ‘Zonnetempel’, zoals Grote Zoon het bouwwerk bij de Spaans-Franse grens noemt. Dan zijn we de grens over. Dag Baix Emporda, dag Spanje. Een uur eerder rijden we weg uit Playa de Pals. Het is toch altijd even een ding. … Meer lezen over Dankjewel bijna-hemel-land
Hoe vaak heb ik al niet op deze manier hier gezeten? Op het balkon, laken om mijn schouders, dekentje onder mijn billen? Wakker van de dageraad, wachtend op de Zon. Misschien is dit wel de mooiste plek en het mooiste moment van elke dag. Mussen tjilpen. Zwaluwen snerpen. Meeuwen krijsen. Ik ben stil. Vandaag is … Meer lezen over Goedemorgenkus van Zon
Zoveel herkenning en tegelijkertijd is er zo veel veranderd. Tegen de vlakte geslagen en opnieuw opgebouwd. Of verbeterd. Of echt gewoon anders. Barcelona. Het voelt nog steeds als ‘mijn’ stad. Al is het inmiddels bijna dertig jaar later. In 1991 krijg ik de kans om, samen met mijn studievriendin, een half jaar te gaan studeren … Meer lezen over Stad der wonderen
Zittend in het koele zand starend naar de Volle Maan sluit ik mijn ogen en geef gehoor aan oranje gloed Die me meeneemt naar een strand in Anderland waar zij zwemmend in het zilveren water langs de rode loper van de net ontwaakte Zon oprijst uit bruisend branden en buig ik diep voor haar Vrouwe … Meer lezen over Vrouwe van de Zee
