Op weg naar de trein van een intensieve en boeiende opleidingsdag hollen C en ik de AH To Go binnen voor een ordinaire zak met chips. We zijn duidelijk weer in levensenergie beland, na een hele dag woorden en ervaringen in sterven, afleggen en afgelegd worden. Terwijl ik afreken hoor ik C zeggen: ‘Gewonnen of … Meer lezen over Maandagochtend-omdenken
Zondagmorgen, Zuid-Frankrijk. Zoals alle dagen hier word ik wakker als de zon net op is. Ik sluip uit m’n bed en schiet in m’n badpak. Korte broek en shirt aan en dan stil naar beneden. Een tel later ga ik door de lavendelblauwe poort. Om niet te kraken op de kiezels, loop ik door het … Meer lezen over Zondagmorgen in Zuid-Frankrijk
Wakker worden van een zachte bries door het hoge, open raam. Ergens in de verte een haan horen kraaien. In de bomen, het bosje, naast onze gite koert een duif. In de dakgoot vriendelijkklaagt een hongerig kraaitje om zijn moeder. Ik word pas echt wakker aan de rand van het zwembad verderop in de tuin, … Meer lezen over Zomaar zondagmorgen
Manlief is vergeten de wekker uit te zetten. Daarom word ik doordeweeks wakker en hoor ik Knoet zuchten van opluchting. Ik stap kreunend uit bed. Gordelroos-messteken zijn vooral in de nacht en ochtend ongewenst gezelschap. Niet veel later loop ik in een doodstille wereld. Een vleug van mist, zelfs de waterhoenbabies liggen nog op één … Meer lezen over Zoemend zomerstartschot
Mijn zondagse rituelen vinden deels plaats in bed. Meestal loop ik eerst een rondje met Knoet en kruip ik nog even lekker terug. Dan werk ik manlief er met zachte hand uit: ‘Hup, broodjes bakken’. Dat kan en mag, omdat hij de rest van de week langer kan blijven liggen. En iedereen heeft immers recht … Meer lezen over Zondags bedden opmaken en bomen knuffelen
Zondagochtend. De ochtend na een drukke en emotionele dag. Ik heb net met Knoet gewandeld. Het was nog donker en een beetje mistig en glad. Maar in het oosten gloorde de dageraad. Daar, waar de zon en de maan deze dagen in elkaars gezelschap verkeren. Donkere Maan. Het moment waarop de maan voor de zon … Meer lezen over Magie voor Midwinter
Het is donker en koud. Ik hoor alleen mijn eigen adem, zie wolkjes uit mijn mond en in de verte hoor ik hoog gegil. Ik luister beter... en hoor de presentator zeggen: ‘Dat zijn de bronstige everzwijnen.’ Niets heerlijker dan op zondagochtend mijn lief, hoe lief hij ook is 😆, uit ons ‘nest’ te duwen … Meer lezen over Springplank naar de onderwereld
Op zondag rijd ik vaak intuïtief naar de plek waar ik zal wandelen. Een paar jaar geleden zou ik net zo hebben gekeken als jij nu misschien: intuïtief rijden, dûh! En toch. Inmiddels weet ik dat zoiets niets méér, en ook niets mínder is, dan bij elk kruispunt mijn eerste ingeving te volgen: rechtdoor, linksaf … Meer lezen over Terug in de tijd
Mijn wekker gaat in principe om kwart voor zes af. Maar nu, in het late voorjaar, word ik vaak ruim daarvoor wakker. Om precies te zijn: een uur voor de zon opgaat. Dat is namelijk het moment waarop alle vogeltjes in mijn buurt hun mooiste lied beginnen te zingen. Toch zijn er uitzonderingen op mijn-vroeg-uit-de-veren. … Meer lezen over Kletskikkers in de pan
Ik ben al een paar keer wakker van de vrolijke vogels. En alhoewel het prachtig zonnig en helder is, is het echt nog te vroeg om Knoet op deze zondag uit te laten. Maar zeven uur is een prima tijd. Een moment later lopen we buiten en voel ik de veelbelovende warmte van de zon … Meer lezen over Zondag op vleugels
