Als ik naar binnen ga, zijn net de eerste regendruppels gevallen. Tegen de tijd dat ik ga slapen, regent het pijpenstelen. Het hoort er wel een beetje bij in New England natuurlijk. Het zou er niet zo groen zijn als er niet ook met regelmaat regen zou vallen.
Het is heerlijk om weer in een omgeving te zijn waar de balkondeur ’s nachts open kan, en de airco uit. Ik wist niet dat die dingen zóveel lawaai maken als ze doen. Toch word ik rond twaalf uur wakker van een monotone brom. Het blijken twee motorrijders te zijn, die precies onder ons balkon staan te wachten op de derde, die de sleutel van hun motelkamer ophaalt bij de receptie. Ze praten en lachen op luide toon, en af en toe draait de man van het gezelschap zijn gashendel nog even lekker open. Blijkbaar moet er geïmponeerd worden.
Na tien minuten wordt het me te gortig en stap ik het balkon op. Ik maak een ‘Ik-lag-lekker-te-slapen-gebaar’ en de man verontschuldigt zich op luide toon. Om vervolgens gewoon nog een kwartier lang door te kletsen, lachen en ja hoor, ook nog gas te geven. Uiteindelijk val ik toch terug in dromenland.
Als ik zeven uur later wakker word, regent het nog steeds. Mmm, dat zou in Nederland een zondag zijn om best even van te balen. Weekend en dan regen. Hier en nu deert het me niet. We hebben alle weertypen gehad, net zoals de omgeving waarin we verkeerden steeds verschillend was. Om 10 uur zitten we, zonder ontbijt te hebben genuttigd, in de auto. De maaltijden zijn zó groot, dat we maar twee keer per dag eten -soms zelfs maar één keer, en nu heeft in ieder geval nog niemand trek.
We rijden door Green Mountain National Park. En zoals de naam al zegt, groen is het er zeker! Soort van de Ardennen in het kwadraat. De heuvels zijn hoger, de bomen groter en de regen natter. En als we dan eindelijk bij een scenic view komen, is de mist dikker 😊. We rijden door een dorpje aan de rand van het park en zien verkeersborden richting ski areas. Ook zien we een lange rij bij een eettentje. Net zoals op andere plaatsen in de wereld is dat meestal een goed teken. Toch rijden we deze keer door, want het zou betekenen dat we in de regen moeten wachten. In plaats daarvan stoppen we een aantal plaatsen verderop bij Chelsea’s Royal Diner. Een eetgelegenheid oude treincoupé’s, met geweldige muurschilderingen op het damestoilet. En porties zijn weer enorm!
We rijden via Concord, een klein plaatsje met een grote historische betekenis. Het stadje speelde een hoofdrol aan het begin van de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog tegen de Engelsen. En later lees ik dat hier ook een schrijver woonde, wiens boek Walden al langere tijd op mijn wensenlijst staat: Henry David Thoreau.
Om vier uur komen we aan in ‘heksenstad’ Salem. In deze stad zijn in 1692 negentien mensen opgehangen, de meesten daarvan werden beschuldigd van hekserij. Ik weet nog dat ik deze stad twintig jaar geleden ook al wilde bezoeken. Maar toen regeerde angst mijn leven nog en zijn we niet gegaan, onder andere omdat er precies in die tijd twee meisjes waren vermoord in het stadje. Nu wil ik Salem alsnog bezoeken, om uit eerste hand the magic te kunnen ervaren.
We overnachten bij Maureen, een gepensioneerde stewardess. Ze verwelkomt ons allervriendelijkst. Het huis is helemaal knus. Donkere houten vloeren en dito deur- en raamkozijnen. Grote witte banken, bedden met veel kussens en heerlijk veel magische prullaria: edelstenen, Himalayazout-lampen, boeken die ook tot mijn favorieten behoren, een schommelstoel op de frontporch. Maureen vertrekt later op de middag naar Cape Cod, dan hebben we het rijk alleen.
We gaan op heksenjacht. In het stadje blijkt dat de heksen vooral een commercieel dingetje te zijn. Heksen- en spokentours jn de avonduren, veel prullaria in souvenirshops. Ik vind het leuk om er te geweest, maar weet al snel dat hier weinig serieuze witchcraft te halen is. Eén winkel, helaas gesloten als ik langsloop, vind ik wél heel leuk: de hele achterwand staat vol met kruidenpotten en bij de voordeur staan zelfgemaakte bezems: Artemisia’s botanicals.
We eten bij In a pig’s eye. De naam is urban language en betekent zoiets als: That ain’t gonna happen. Het is een grappig restaurantje waar Americanstyle pubfood te krijgen is: Buffalo Chickenwings voor de mannen, en Buffalo Brussels Sprouts voor mij. Als dat geen hekseneten is 😂!
Diadox 