Handen uit de mouwen

De dag is nog niet half voorbij, of hij heeft voor mij al een lentegeel randje. Omdat toe ik vanmorgen in het schemer met Knoet ging wandelen, ik de eerste merel echt een deuntje hoorde zingen. Gisteren las ik een krantenkop hoe geuren herinneringen kunnen oproepen; geluiden kunnen dat evenzo goed. Het gezang had de …

Pad naar zachtheid

Koud is de nacht Tot de morgen mij wekt Met een Grote Beer Pastel is de horizon Die mij leidt naar De essentie van weleer Magisch is de droom Waarin ik beland Keer op keer Bezaaid met bloemen Is de oversteek Naar een warm welkom Zachtrood is de poort Die ik doorga In helende handen …

Schaterend schaatsen

Als alle doordeweekse dagen sta ik rond zes uur op en neem een 'wekdouche'. De laatste dagen zeker, omdat ik de naar-het-schijnt-gezonde gewoonte eigen maak om mijzelf na het warme douchen koud af te spoelen. En iedereen die mij een beetje kent, weet hoe bijzonder dat is, want als ik ergens een hekel aan heb, …

Cirkel van kracht

Het was een dag Koud en wit Net als vandaag   Toen ze onzichtbaar Aanwezig was Net als vandaag   Zij die omsluit Verpakt en verzacht En nacht weer dag maakt   De cirkel van kracht

Wonder van verwondering

Een onzichtbare hand Schildert de nacht tot dag In een weergaloos palet Jong leven aan de riem Krult zwart en verwonderd Naar passerende pubers Ontelbare bomen liggen Bedankt Langs de weg Rollend in kwadraat Haast ik mij Richting goudomrande wolken Op weg naar Het wonder van verwondering Over al wat bestaat

Zondagse heuvelkracht

Zuid-Limburg voelt, van alle plaatsen in Nederland, voor mij het meeste thuis. Het is de plek waar ik ben opgegroeid. Nu woon ik in het midden van het land, in de voor mij 'kale' Betuwe. En als ik thuis, dat wil dus zeggen beboste heuvels, mis maar naar het zuiden rijden niet in mijn agenda …

Stuiterballetje Namasté

In het midden van mijn lijf Ter hoogte van mijn hart Stuitert een klein balletje Hij wekt me als ik slaap Geeft me energie voor twee Laat me lachen als ik huil Hij brengt me rust Als in het oog van de orkaan Als op de bodem van de oceaan Hij haalt mijn dromen naar …

Het tweede leven van een zoete heksenbol

Ver weg is hij. Grote Zoon is volledig verzonken in wat in groep 1 zijn meest dierbare boekje was: het vriendenboekje. Vol met 'sweet memories' blijkt, als hij af en toe iets hardop uitspreekt en erom lacht. Vandaag zijn we zo'n 12 jaar verder en net klaar met het schilderen van zijn zolderkamer. Simpsons-geel en …