De melancholie voorbij

Half zes. De wekker gaat, manlief staat op voor de laatste werkdag van 2012. Ik zou me nog eens kunnen omdraaien, maar ik ben klaarwakker. Blijf wel nog in bed liggen en zet de radio aan. Ik lig op mijn zij, de kleine poes komt als altijd zacht miauwend op mijn heup zitten en nestelt … Meer lezen over De melancholie voorbij

De ondraaglijke lichtheid van het bestaan

Onlangs werd ik als door een bliksemflits getroffen door inzicht in de ondraaglijke lichtheid van het bestaan. Enkele jaren geleden startte ik als loopbaanadviseur en noemde mijn bedrijf Diadox; dialoog in de paradox. Pas later ontdekte ik dat die naam over mijzelf ging, over wat ík te leren heb in dit leven. Leren om de … Meer lezen over De ondraaglijke lichtheid van het bestaan

Over afgeraffelde tradities en welgemeende gewoonten

Daar zit ik dan. Een week voor Kerst. Aan de eetkamertafel. De waxinelichtjes zijn net uitgegaan en ik heb eigenlijk geen puf meer om nieuwe aan te steken. 'T is kwart voor tien, ook mijn lichtje is nagenoeg uit na een lange dag werken met aansluitend Kerstviering van school. De Kerstboomlampjes branden in mijn rechterooghoek, … Meer lezen over Over afgeraffelde tradities en welgemeende gewoonten

Pluisgevoel

Ik ben opgegroeid met het pragmatische 'niet lullen, maar poetsen'. Dat heeft me veel positiefs gebracht. Ergens in mijn leven heb ik daar onbewust 'niet voelen, maar poetsen' van gemaakt. Gevolg: alles wat op een To do-lijstje stond ging vóór op wat ik fysiek of emotioneel voelde. Je raadt het al: dat ging op de … Meer lezen over Pluisgevoel